Overleg:Adiós Nonino
Het artikel over Piazzolla geeft een andere lezing over de ontstaansgeschiedenis: "Hierover wordt gezegd dat hij telefoon kreeg in de VS, dat zijn vader was overleden. Piazzolla zou zich toen op zijn kamer hebben teruggetrokken en al improviserend op zijn piano dit lied hebben gecomponeerd." HdZ 13 apr 2008 16:26 (CEST)
Tango uit 1959 of single uit 2002? bewerken
De tekst van dit artikel gaat een tango uit 1959. De infobox ernaast gaat echter over een single uit 2002. Dat zijn volgens mij twee verschillende dingen. Bovendien wordt die single die op 16 maart 2002 uitkwam nergens in de tekst van het artikel genoemd.
Als die single belangwekkend genoeg is voor een artikel, dan moet dit artikel opgesplitst worden. Zoniet, dan hoort die infobox niet in dit artikel. Zoals het er nu staat, lijkt het net alsof het nummer in 1959 geschreven werd, en dat er pas 43 jaar later een plaatje van uitkwam, en wel in Nederland.
Ik weet niet hoe dit het beste kan worden opgelost, want als je van de single uit 2002 een apart artikel maakt, dan wordt dat wel een extreem summier artikel. Wie weet raad? Johan Lont (voorbehoud) 18 jan 2009 02:41 (CET)
Lied bewerken
Adiós Nonino is m.i. geen 'lied' en al helemaal geen 'pop'.
Nonino bewerken
Marrakech, je wijzigde vandaag de titel door Nonino met een kleine letter te schrijven, omdat het een bijnaam betreft. Ik vraag me echter af of deze bijnaam ook met een kleine letter geschreven moet worden. Hij spreekt blijkbaar zijn vader aan met "Dag vadertje" en dan lijkt mij "vadertje" en "nonino" met een kleine letter toch logischer. Wat is jouw redenering hierover? Ymnes (overleg) 7 mrt 2015 20:13 (CET)
- Ymnes, ik heb hiervoor een groot aantal Spaanstalige websites geraadpleegd, waar steevast staat geschreven dat Astor altijd de bijnaam 'Nonino' (met hoofdletter, verspaanste verkleinvorm van Italiaans 'nonno', grootvader) gebruikte als hij over of tegen zijn vader sprak. Het gaat dus echt wel om een naam, en niet slechts om een kozende aanspreekvorm.
- Overigens schrijft het platenlabel van Kraayenhof Nonino ook met een hoofdletter (zie hier}. Zou in ieder geval voor zijn vertolking dan niet ook het donorprincipe gelden? Marrakech (overleg) 7 mrt 2015 21:06 (CET)
- Wanneer je uit bronnen haalt dat hij zijn vader niet alleen als Nonino toezong, maar ook zo in het gewone leven noemde, dan wordt het verhaal anders inderdaad. Dan heeft een hoofdletter N inderdaad ook mijn voorkeur. Bedankt voor je toelichting! Ymnes (overleg) 7 mrt 2015 21:32 (CET)
- Nonino is 'Grootvadertje' volgens mij. Ik heb dat zonet verbeterd. Je zou misschien denken: het betreft de vader van de tekstschrijver. Maar de tekstschrijver neemt het perspectief van zijn kinderen over (vergelijk: een vader die tegen zijn kinderen zegt: 'Wie wil er mee opa van de trein halen?') BasvanPelt (overleg) 20 mei 2017 10:22 (CEST)
- Ik heb er dan ook 'opa' van gemaakt, omdat het om een affectieve aanspreekvorm gaat (die affectiviteit wordt versterkt door het verkleinende achtervoegsel -ino) en je in het Nederlands in deze context veel eerder 'opa' dan 'grootvadertje' gebruikt. Marrakech (overleg) 20 mei 2017 10:52 (CEST)
- Ik twijfelde tussen 'Opaatje' en 'Grootvadertje'. Het lijkt me onmogelijk goed vertaalbaar, met beide woorden is het behelpen. Mij lijkt toch 'Grootvadertje' beter iets weer te geven: ik stel me voor dat de kleinkinderen niet hun gebruikelijke Spaanse woord 'abuelo' gebruiken voor deze Italiaanse opa. Dat woord zouden ze om affectieve redenen zelf aangepast hebben naar 'abuelito'. Het verhaal begrijp ik zo: puur omdat deze opa Italiaans spreekt en hun vader over 'nonno' spreekt, kwamen de kleinkinderen niet met 'abuelito'. In plaats daarvan: taalconstruerend vanaf een 'in hun moedertaal ongebruikelijk woord' komen zij met een voor hen (en ook voor iedereen) nieuw woord 'nonino'. 'Grootvadertje' geeft dan in het Nederlands ook zoiets aan, terwijl 'opaatje' voor de kleinkinderen een normale Nederlandse opa kan aangeven. En als je in plaats van 'Opaatje' 'Opa' kiest, dan heb je noch de affectieve verkleining, noch het 'vreemde en vervolgens zelf verknutselde' woord gekozen. Daarom koos ik 'Grootvadertje'. Dat het in NL in de meeste kringen ongebruikelijk is, dat klopt juist goed in deze situatie. Prima al er iets beters zou zijn, maar ik weet niet veel meer dan ik hier lees en weergeef. Op dit moment zo zie ik het zo. Wat vind jij? BasvanPelt (overleg) 20 mei 2017 11:41 (CEST)
- Maar wat je moet vertalen is de betekenis van het woord in deze specifieke context, niet wat er letterlijk staat. Dat Piazzolla en zijn kinderen een 'zelf verknutseld' woord gebruikten doet dus niet ter zake; het gaat louter om de gevoelswaarde van 'nonino', en die wordt in dit verband het best weergegeven door 'opa'. Daarom is het ook niet nodig om de verkleinvorm over te nemen, want de affectieve waarde daarvan (en daar gaat het om} ligt al besloten in het woord 'opa'. Marrakech (overleg) 20 mei 2017 11:59 (CEST)
- Ik twijfelde tussen 'Opaatje' en 'Grootvadertje'. Het lijkt me onmogelijk goed vertaalbaar, met beide woorden is het behelpen. Mij lijkt toch 'Grootvadertje' beter iets weer te geven: ik stel me voor dat de kleinkinderen niet hun gebruikelijke Spaanse woord 'abuelo' gebruiken voor deze Italiaanse opa. Dat woord zouden ze om affectieve redenen zelf aangepast hebben naar 'abuelito'. Het verhaal begrijp ik zo: puur omdat deze opa Italiaans spreekt en hun vader over 'nonno' spreekt, kwamen de kleinkinderen niet met 'abuelito'. In plaats daarvan: taalconstruerend vanaf een 'in hun moedertaal ongebruikelijk woord' komen zij met een voor hen (en ook voor iedereen) nieuw woord 'nonino'. 'Grootvadertje' geeft dan in het Nederlands ook zoiets aan, terwijl 'opaatje' voor de kleinkinderen een normale Nederlandse opa kan aangeven. En als je in plaats van 'Opaatje' 'Opa' kiest, dan heb je noch de affectieve verkleining, noch het 'vreemde en vervolgens zelf verknutselde' woord gekozen. Daarom koos ik 'Grootvadertje'. Dat het in NL in de meeste kringen ongebruikelijk is, dat klopt juist goed in deze situatie. Prima al er iets beters zou zijn, maar ik weet niet veel meer dan ik hier lees en weergeef. Op dit moment zo zie ik het zo. Wat vind jij? BasvanPelt (overleg) 20 mei 2017 11:41 (CEST)
- Ik heb er dan ook 'opa' van gemaakt, omdat het om een affectieve aanspreekvorm gaat (die affectiviteit wordt versterkt door het verkleinende achtervoegsel -ino) en je in het Nederlands in deze context veel eerder 'opa' dan 'grootvadertje' gebruikt. Marrakech (overleg) 20 mei 2017 10:52 (CEST)
- Nonino is 'Grootvadertje' volgens mij. Ik heb dat zonet verbeterd. Je zou misschien denken: het betreft de vader van de tekstschrijver. Maar de tekstschrijver neemt het perspectief van zijn kinderen over (vergelijk: een vader die tegen zijn kinderen zegt: 'Wie wil er mee opa van de trein halen?') BasvanPelt (overleg) 20 mei 2017 10:22 (CEST)
- Wanneer je uit bronnen haalt dat hij zijn vader niet alleen als Nonino toezong, maar ook zo in het gewone leven noemde, dan wordt het verhaal anders inderdaad. Dan heeft een hoofdletter N inderdaad ook mijn voorkeur. Bedankt voor je toelichting! Ymnes (overleg) 7 mrt 2015 21:32 (CET)