Laurien van der Graaff

langlaufster uit Zwitserland

Laurien van der Graaff (Nieuwkoop, 14 oktober 1987) is een Zwitsers-Nederlands langlaufster. Van der Graaff vertegenwoordigde haar tweede thuisland, Zwitserland, op de Olympische Winterspelen 2014 in Sotsji en Olympische Winterspelen 2018 in Pyeongchang.

Laurien van der Graaff
Van der Graaff in 2012
Persoonlijke informatie
Volledige naam Laurien van der Graaff
Geboortedatum 14 oktober 1987
Geboorteplaats Nieuwkoop
Nationaliteit Vlag van Zwitserland Zwitserland
Vlag van Nederland Nederland[1]
Lengte 1,67 m
Gewicht 57 kg
Sportieve informatie
Discipline Langlaufen
Olympische Spelen 2014
2018
Medailleoverzicht
Evenement Goud Zilver Brons
Olympische Winterspelen 0 0 0
Wereldkampioenschappen 0 1 0
Totaal (1 medaille) 0 1 0
Portaal  Portaalicoon   Sport
Van der Graaff op de Olympische Winterspelen 2014 in Sotsji

Biografie bewerken

Van der Graaff heeft een dubbele nationaliteit.[1] Ze werd in 1987 geboren in de Nederlandse plaats Nieuwkoop, maar ze emigreerde op vierjarige leeftijd met haar ouders naar Zwitserland vanwege het werk van haar vader, die leraar is bij een Nederlands astmacentrum.[2] Van der Graaff begon in dat land met het langlaufen, waarna ze logischerwijs ook voor Zwitserland - in plaats van haar geboorteland Nederland waar de sport zeer klein was - uit ging komen op de officiële toernooien.

Op zestienjarige leeftijd deed Van der Graaff voor het eerst mee aan de Continental Cup langlaufen, waar ze een vijftiende plaats behaalde. In 2005 nam ze voor het eerst deel aan de wereldkampioenschappen voor junioren. Een jaar later behaalde ze daar een negentiende plaats. Haar eerste overwinning op een sprintlanglaufwedstrijd behaalde ze in 2008 in Olten.

In maart 2008 maakte Van der Graaff in Lahti haar wereldbekerdebuut. In januari 2010 scoorde de Zwitserse in Rybinsk haar eerste wereldbekerpunten. Op de wereldkampioenschappen langlaufen 2011 in Oslo eindigde ze als veertigste op de sprint. In december 2011 stond Van der Graaff in Düsseldorf verrassend op het podium op het onderdeel sprint. Ze werd daarmee de tweede Zwitserse langlaufster, na Evi Kratzer in 1987, die een medaille op een wereldbekerwedstrijd behaalde.[3] In Val di Fiemme nam ze deel aan de wereldkampioenschappen langlaufen 2013. Op dit toernooi eindigde ze als dertigste op de sprint, op het onderdeel teamsprint eindigde ze samen met Bettina Gruber op de elfde plaats. Ze plaatste zich voor de onderdelen sprint en teamsprint (het laatste onderdeel samen met de langlaufster Bettina Gruber) tijdens de Olympische Winterspelen 2014 in Sotsji. Op de sprint voor de vrouwen kwam ze niet verder dan de kwartfinales, op de teamsprint kwam ze niet in actie.[4]

Op de wereldkampioenschappen langlaufen 2015 in Falun eindigde Van der Graaff als 27e op de sprint, samen met Seraina Boner eindigde ze als zevende op het onderdeel teamsprint. In Lahti nam ze deel aan de wereldkampioenschappen langlaufen 2017. Op dit toernooi eindigde ze als dertigste op het onderdeel sprint. Op het onderdeel teamsprint eindigde ze samen met Nadine Fähndrich op de zevende plaats, samen met Fähndrich, Natalie Von Siebenthal en Seraina Boner eindigde ze als zevende op de estafette. Op 30 december 2017 boekte de Zwitserse in Lenzerheide haar eerste wereldbekerzege. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2018 in Pyeongchang eindigde Van der Graaff als tiende op de sprint. Op het onderdeel teamsprint eindigde ze samen met Nadine Fähndrich op de vierde plaats, samen met Nadine Fähndrich, Natalie Von Siebenthal en Lydia Hiernickel eindigde ze als zevende op de estafette.

Op de wereldkampioenschappen langlaufen 2019 in Seefeld eindigde ze als zestiende op de sprint. Op de teamsprint eindigde ze samen met Nadine Fähndrich op de achtste plaats, samen met Nadine Fähndrich, Lydia Hiernickel en Natalie von Siebenthal eindigde ze als tiende op de estafette. In Oberstdorf nam de Zwitserse deel aan de wereldkampioenschappen langlaufen 2021. Op dit toernooi eindigde ze als veertiende op de sprint. Op de teamsprint veroverde ze samen met Nadine Fähndrich de zilveren medaille, samen met Nadine Fähndrich, Lydia Hiernickel en Alina Meier eindigde ze als zevende op de estafette.

Resultaten bewerken

Olympische Spelen bewerken

Jaar Plaats Resultaten
2014   Sotsji 21e Sprint (vrije stijl)
2018   Pyeongchang 10e Sprint (klassieke stijl)
4e Teamsprint (vrije stijl)
7e 4×5 km estafette

Wereldkampioenschappen bewerken

Jaar Plaats Resultaten
2011   Oslo 40e Sprint (vrije stijl)
2013   Val di Fiemme 30e Sprint (klassieke stijl)
11e Teamsprint (vrije stijl)
2015   Falun 27e Sprint (klassieke stijl)
7e Teamsprint (vrije stijl)
2017   Lahti 30e Sprint (vrije stijl)
7e Teamsprint (klassieke stijl)
7e 4×5 km estafette
2019   Seefeld 16e Sprint (vrije stijl)
8e Teamsprint (klassieke stijl)
10e 4×5 km estafette
2021   Oberstdorf 14 Sprint (klassieke stijl)
  Teamsprint (vrije stijl)
7e 4×5 km estafette

Wereldbeker bewerken

Legenda
TdS Tour de Ski
NO Nordic Opening
LT Lillehammer Triple
RT Ruka Triple
WBF Wereldbekerfinale
STC Ski Tour Canada
ST Ski Tour
Eindklasseringen
Seizoen Algm DI SP TdS
2009/2010 121e 86e
2010/2011 82e 56e
2011/2012 36e 14e
2012/2013 47e 19e DNF
2013/2014 24e 7e DNF
2014/2015 38e 10e DNF
2015/2016 40e 21e DNF
2016/2017 34e 60e 14e DNF
2017/2018 21e 71e 5e DNF
2018/2019 51e 73e 25e DNF
2019/2020 31e 62e 13e 25e
2020/2021 34e 91e 11e 35e
Wereldbekerzeges
Nr. Datum Plaats Onderdeel
1. 30 december 2017   Lenzerheide Sprint (vrije stijl) TdS
2. 27 januari 2018   Seefeld Sprint (vrije stijl)

Trivia bewerken

Externe links bewerken

Zie de categorie Laurien van der Graaff van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.