Kruipend gipskruid
Kruipend gipskruid (Gypsophila repens) is een overblijvende plant uit de anjerfamilie (Caryophyllaceae).
Kruipend gipskruid | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||||
Gypsophila repens L. (1753) | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||
Kruipend gipskruid op Wikispecies | |||||||||||||||||
|
In het Duits wordt de soort 'Kriechendes Gipskraut' genoemd, wat met de Nederlandstalige naam overeenkomt, in het Engels 'Creeping Babysbreath' De soortaanduiding repens betekent ook kruipend[1], en dit zien we in de lokale namen in veel talen terug.
Beschrijving bewerken
Uit de vertakte wortelstok komen diverse tot 25[2] cm lange, vertakte stengels. Naast de bloemdragende zijn er ook onvruchtbare scheuten.[2]
De bladeren zijn tot 3 cm lang, blauwachtig berijpt, en onbehaard.[2] Ze zijn 1-33 mm breeden een tikje vlezig.[3]
De witte of roze kroonbladen zijn 6-10 mm lang en ongeveer twee maal zo lang als de kelk[3][2], en iets uitgerand.[3] De kelk heeft vijf toppen. De meeldraden zijn iets korter als de kroonbladen.
Verspreiding bewerken
Deze soort komt in Nederland en Vlaanderen niet voor; het is een plant van de bergen van Zuid- en Midden-Europa. De noordelijkste plek is de Duitse Harz; ook in de Hoge Tatra wordt ze aangetroffen. In de Kalkalpen is ze algemeen; ook in de Apennijnen kan men haar aantreffen.[4] Hiernaast komt ze voor in de Pyreneeën en de Karpaten.[5] Ze komt voor op hoogten tussen de 1300 en 3000.
Bronnen bewerken
- ↑ Geïllustreerde Flora van Nederland, door E. Heimans, H.W. Heinsius, Jac. P. Thijsse, Versluys, Amsterdam, 22e druk, ISBN 90 249 1353 5
- ↑ a b c d Flora Helvetica, Konrad Lauber und Gerhart Wagner, 4e editie, 2007, ISBN 978-3-259-08205-8
- ↑ a b c Exkursionsflora der Alpen, door dr. Thomas Gotz, pre-release
- ↑ Grosse Kosmos Naturfuhrer Blutenpflanzen, door Bob Gibons & Peter Brough, uitgave Kosmos, ISBN 3-440-09710-2
- ↑ AlpenPflanze, door Oskar Angerer en Thomas Muer, uitgave Ulmer natuhrfuhrer, ISBN 90 226 0065 3