Kleine honingklaver

Kleine honingklaver
	Taxonomische indeling
Rijk:	Plantae (Planten)
Stam:	Embryophyta (Landplanten)
Klasse:	Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:	Bedektzadigen
Clade:	'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:	Fabiden
Orde:	Fabales
Familie:	Leguminosae (Vlinderbloemenfamilie)
Onderfamilie:	Papilionoideae
Geslacht:	Melilotus (Honingklaver)
	Soort
	Melilotus indicus; (L.) All. (1785)
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Kleine honingklaver op Wikispecies
Portaal	Biologie

De kleine honingklaver (Melilotus indicus, synoniem: Melilotus parviflora) is een eenjarige plant uit de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae). De soort komt van nature voor in Zuidwest-Azië, Noord-Afrika en Zuid-Europa en is van daaruit over de hele wereld verspreid. In Nederland is de soort een ingeburgerde exoot. Het aantal chromosomen is 2n=16^[1]

De plant wordt 10-40 cm hoog. De omgekeerd-eivormige tot langwerpig-wigvormige, 10-25 mm lange en 8-10 mm brede bladeren zijn drietallig met aan de voet vaak iets getande, 4-6 mm lange, lancetvormige steunblaadjes. De bladeren hebben 7-9 paar zijnerven.

De kleine honingklaver bloeit van juni tot in oktober met gele, 2-3 mm lange bloemen, waarvan de vlag iets langer is dan de zwaarden en de kiel. De bloeiwijze is een 1,5-4 cm lange, dichtbloemige tros met 15-25 bloemen en die later langer wordt.

De bijna bolvormige, kale, eerst witachtige, later olijfgroene peul is 1,5-3 mm groot en sterk netvormig geaderd. De peul bevat 1 donkerbruin, 1,5 mm groot zaadje.

De kleine honingklaver komt voor op natte tot vochtige, voedselrijke grond aan waterkanten, ruderale plaatsen, ruigten en langs spoorwegen.