Jef Demuysere
Joseph (Jef) Demuysere (Wervik, 26 juli 1907 – Antwerpen, 30 april 1969), ook bekend als “Tjeppen Demuysere”, was een Belgisch wielrenner.
Jef Demuysere | ||||
---|---|---|---|---|
Jef Demuysere in 1929
| ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Volledige naam | Joseph Demuysere | |||
Geboortedatum | 26 juli 1907 | |||
Geboorteplaats | Wervik | |||
Overlijdensdatum | 30 april 1969 | |||
Overlijdensplaats | Antwerpen | |||
Nationaliteit | Belgische | |||
Sportieve informatie | ||||
Discipline(s) | Veldrijden Wegwielrennen | |||
Ploegen | ||||
1928 1929 - 1930 1931 1932 1932 - 1933 1933 1934 1934 - 1935 1935 1936 - 1937 1938 1939 |
Christophe Génial Lucifer Genial Lucifer Génial Lucifer Ganna Génial Lucifer Ganna Genial Lucifer Bianchi Mercier-Hutchinson-A.Leducq La Nordiste Individuele sponsor | |||
Beste prestaties | ||||
Milaan-San Remo | 1e (1934) | |||
Ronde van Vlaanderen | 13e (1931) | |||
Parijs-Roubaix | 6e (1931, 1932) | |||
Luik-Bastenaken-Luik | 6e (1927) | |||
Ronde van Italië | 2e (1932, 1933) | |||
Ronde van Frankrijk | 2e (1931) 3 etappezeges | |||
|
Carrière
bewerkenIn 1928 startte Demuysere als profrenner bij het team Lucifer-Hutchinson. Het hoogtepunt van zijn carrière vormde zijn overwinning in Milaan-San Remo in 1934.[1] Ook haalde hij tweemaal het eindpodium in zowel de Ronde van Frankrijk, als de Ronde van Italië. In de Tour de France was dit in 1929 (3e na Maurice De Waele en Giuseppe Pancera) en 1931 (2e na Antonin Magne), in de Giro in 1932 (2e na Antonio Pesenti) en 1933 (2e na Alfredo Binda).
Na zijn sportcarrière had hij een fietshandel te Antwerpen. Hij overleed ten gevolge van een hartaanval.[2]
Zijn geboorteplaats Wervik stond in 2007 in het teken van het 'Joseph-Demuysere'-jaar. Zo werd er onder meer zijn borstbeeld onthuld van de hand van Willy Calis en werd er een straat naar hem vernoemd.[3] Ook werd hij dat jaar benoemt tot ereburger van Wervik.[4] In 2022 werd een herinneringstocht ter zijner ere georganiseerd, deze kaderde in de tentoonstelling Coureur Local van het Nationaal Tabaksmuseum.[5][6]
Erelijst
bewerken- 1926
- Parijs-Arras
- 1927
- Ronde van Vlaanderen (onafhankelijken)
- 1929
- 10e etappe Ronde van Frankrijk
- Parijs-Longwy
- 1930
- Circuit du Morbihan
- 1931
- 15e etappe Ronde van Frankrijk
- 18e etappe Ronde van Frankrijk
- Omloop der Vlaamse Gewesten
- 1932
- Belgisch kampioen veldrijden, Elite
- 1934
- Milaan-San Remo
Resultaten in voornaamste wedstrijden
bewerken
|
|
Bibliografie
bewerken- VERBRUGGE Vincent, VANSUYT Timby & FEYS Raymond, Straffen toebak op twee wielen: Wielrenner Joseph Demuysere en de Giro d'Italia, Stad Wervik (2007)[7]
- (en) Profile Joseph Demuysere, ProCyclingStats
- Profiel Jef Demuysere, de Wielersite
- Fiche Joseph Demuysere (wielrennen), sportuitslagen.org
- Fiche Joseph Demuysere (veldrijden), sportuitslagen.org
- (fr) Fiche Joseph Demuysere, BnF Data
- ↑ Jef Demuysere won Milaan-San Remo, Het Nieuwsblad, 25 maart 2014
- ↑ Biografie Jef Demuysere], Koersmuseum
- ↑ DE BLOCK Erik, "In die tijd was de koers nog echt hard labeur": 90 jaar geleden won Jef Demuysere Milaan-San Remo, Krant van West-Vlaanderen, 14 maart 2024
- ↑ Jef Demuysere postuum ereburger van Wervik, De Standaard, 13 april 2007
- ↑ DE BLOCK Erik, Coureur Local in de tuin van het Nationaal Tabaksmuseum: van ‘Tjeppen’ Demuysere tot Jesse Vandenbulcke, Het Laatste Nieuws, 19 juli 2022
- ↑ DE BLOCK Erik, Herinneringstocht Jef Demuysere verhuist naar café Bristol, zondag keuze uit drie afstanden, Het Laatste Nieuws, 2 september 2022
- ↑ Fiche Straffen toebak op twee wielen: Wielrenner Joseph Demuysere en de Giro d'Italia, Koersmuseum
Voorganger: Jules Goedhuys 1931 |
Belgisch kampioen veldrijden 1932 |
Opvolger: Maurice Seynaeve 1933 |