Jean Gol
Jean John Gol (Hammersmith, 8 februari 1942 - Luik, 18 september 1995) was een Belgisch politicus voor de Waalse liberale partij PRL.
Jean Gol | ||||
---|---|---|---|---|
Geboren | Hammersmith, 8 februari 1942 | |||
Overleden | Luik, 18 september 1995 | |||
Land | ![]() | |||
Partij | PRL | |||
Vicepremier | ||||
Aangetreden | 17 december 1981 | |||
Einde termijn | 9 mei 1988 | |||
Regering | Martens V Martens VI Martens VII | |||
Minister van Justitie | ||||
Aangetreden | 17 december 1981 | |||
Einde termijn | 9 mei 1988 | |||
Regering | Martens V Martens VI Martens VII | |||
Voorganger | Philippe Moureaux | |||
Opvolger | Melchior Wathelet | |||
Minister van Buitenlandse Handel | ||||
Aangetreden | 6 januari 1985 | |||
Einde termijn | 28 november 1985 | |||
Regering | Martens V | |||
Voorganger | Willy De Clercq | |||
Opvolger | Herman De Croo | |||
Minister van Staat | ||||
Aangetreden | 26 mei 1992 | |||
|
LevensloopBewerken
De Joodse Jean Gol werd geboren in het Verenigd Koninkrijk, waar zijn ouders wegens hun joods geloof tijdens de Tweede Wereldoorlog leefden.
In 1964 promoveerde hij tot doctor in de rechten aan de Universiteit van Luik en hij was tevens gediplomeerde in juridische wetenschappen. Beroepshalve werd hij advocaat en tevens was hij actief bij het Interuniversitair Centrum van Publiek Recht, waar hij van 1964 tot 1965 stagiair-onderzoeker was. Van 1965 tot 1969 was hij aspirant Fonds de la Recherche Scientifique en van 1969 tot 1971 assistent van François Perin, professor aan de Universiteit van Luik, waar Gol vanaf 1974 lector was.
De Waalsgezinde Gol werd actief bij de Mouvement populaire wallon, waarna hij in 1964 medeoprichter was van de Parti wallon des Travailleurs, vanaf 1965 Parti Wallon genaamd. In 1968 was hij vervolgens medestichter van de Rassemblement Wallon. Voor het RW was hij van 1968 tot 1971 provincieraadslid van Luik.
In 1971 werd Gol verkozen tot lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers namens het arrondissement Luik en hij bleef er zetelen tot in 1994, waardoor hij van 1980 tot 1994 automatisch ook in de Waalse Gewestraad zetelde. Hierdoor stopte hij als assistent bij de Universiteit van Luik. Van 1974 tot 1977 was hij dan staatssecretaris in de regering-Tindemans II en de regering-Tindemans III: van juni tot oktober 1974 bevoegd voor Waalse economie en van oktober 1974 tot april 1977 als adjunct van de minister van Waalse Zaken en belast voor Waalse economie.
Nadat het RW vanaf 1976 een linksere koers begon te voeren, stapte Gol samen met François Perin en Etienne Knoops uit de partij om bij de PLP te gaan. In 1979 werd deze partij tot PRL hernoemd, waarvan hij van 1979 tot 1981 de partijvoorzitter was.
Nadat de PRL in 1981 toetrad tot de regering-Martens V, werd hij in deze regering vicepremier en minister van Justitie, eveneens belast met Institutionele Hervormingen. Dit mandaat oefende hij van 1981 tot 1988 uit in de regering-Martens V, de regering-Martens VI en de regering-Martens VII. Van 1985 tot 1988 was hij tevens belast met Buitenlandse Handel.
Van 1977 tot 1982 was Gol tevens gemeenteraadslid van Luik. Nadat hij er in 1982 niet in slaagde om de PS-meerderheid te breken, nam hij ontslag als gemeenteraadslid van Luik en verhuisde naar Chaudfontaine, waar hij van 1989 tot aan zijn dood in 1995 gemeenteraadslid en van 1992 tot 1995 schepen was.
Nadat de PRL in 1988 in de oppositie belandde, was hij van 1992 tot 1995 opnieuw partijvoorzitter van de partij. Nadat hij in 1994 verkozen werd in het Europees Parlement, verliet hij de Kamer van volksvertegenwoordigers. Bij de verkiezingen van mei 1995 trok hij eveneens de PRL-FDF-lijst voor de Belgische Senaat. Hij werd verkozen, maar nam ontslag om in het Europees Parlement te blijven zetelen. Hij bleef er zetelen tot aan zijn overlijden enkele maanden later. In september 1995 overleed hij aan de gevolgen van een hersenbloeding.
In 1992 werd hij benoemd tot minister van Staat. Gol was eveneens vrijmetselaar.
WetgevingBewerken
Twee wetten werden naar hem genoemd (Wet-Gol):
- De Wet van 28 juni 1984 betreffende sommige aspecten van de toestand van de vreemdelingen en houdende invoering van het Wetboek van de Belgische nationaliteit die het verkrijgen van de Belgische nationaliteit bij de geboorte regelt.
- De andere wet liet toe dat bepaalde gemeenten, op voorwaarde van een tweederdemeerderheid in de provincieraad, de inschrijving van nieuwe vreemdelingen op hun grondgebied konden weigeren. Dit was een soort "migrantenstop" die vooral in de Brusselse gemeenten werd toegepast.
TriviaBewerken
- Gol werd gekarikaturiseerd in de satirische strip Pest in 't Paleis (1983) door Guido van Meir en Jan Bosschaert. In het album speelt hij de rol van inquisiteur "Gollem".
- Hij had een cameo in het Nero-album "De Indiaanse Neusfluit" (1987) door Marc Sleen (strook 120, 122-124 en 128). Hij wil Nero's neusfluit kopen vanwege de magische krachten die het instrument vertoont. Nero wijst Gol de deur en zegt hem een voorbeeld te nemen aan Meneer Pheip die in tegenstelling tot Gol wel vloeiend Nederlands geleerd heeft. Gol stuurt hierop kwaad een venijnige belastinginspecteur naar Nero's huis. Zijn plan mislukt echter, wanneer de inspecteur vredelievend wordt door de klanken van de fluit en de straat oploopt om met Gol te dansen.
Externe linkBewerken
- Fiche Gol op connaitrelawallonie.be.
Voorganger: André Damseaux |
Partijvoorzitter van de PRL 1979-1981 |
Opvolger: Louis Michel |
Voorganger: Guy Mathot |
Vice-eersteminister 1981-1988 |
Opvolger: Philippe Moureaux |
Voorganger: Philippe Moureaux |
Minister van Justitie 1981-1988 |
Opvolger: Melchior Wathelet |
Voorganger: Willy De Clercq |
Minister van Buitenlandse Handel 1985 |
Opvolger: Herman De Croo |
Voorganger: Antoine Duquesne |
Partijvoorzitter van de PRL 1992-1995 |
Opvolger: Louis Michel |