Valse wolvezelkop
De valse wolvezelkop (Inocybe stellatospora) is een schimmel behorend tot de familie Inocybaceae. Hij vormt ectomycorrhiza met loofbomen. Soms staat hij op rottend hout.
| Valse wolvezelkop | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Inocybe stellatospora (Peck) Massee (1904) | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Synoniemen | |||||||||||||||
|
Inocybe longicystis | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Kenmerken bewerken
Uiterlijke kenmerken bewerken
- Hoed
De hoed heeft een diameter van 1,5 tot 3 cm. De vorm is aanvankelijk klokvormig of conisch, maar wordt later breed convex en niet helemaal plat. Meestal behoudt het zijn lage umbo. Het hoedoppervlak is sterk vezelig met puntige bruine schubben die rechtop staan in de buurt van het centrum.
- Lamellen
De lamellen zijn 2 tot 6,5 cm lang en 3 tot 6 mm dik. De vorm cilindrisch, soms met een licht bolvormige voet. Het is bedekt met ruige bruine vezels, nabij de top.
- Steel
De steel heeft een lengte van 30-60 mm en een dikte van 3-7 mm. Hij heeft de dezelfde kleur als de hoed, maar naar de voet toe is soms witachtig of lichtbruin gekleurd. Jonge vruchtlichamen hebben een cortina.
- Geur
De geur is spematisch / muf.
- Sporenprint
De sporenprint is donker bruin van kleur.
Microscopische kenmerken bewerken
De cheilocystidia zijn variabel spoelvormig tot langiform, vaak licht kopvormig, soms met apicale kristallen en meten 50-80 × 10-20 μm. Pleurocystidia zijn aanwezig, vaak in grote getalen, en zijn cillindrisch-lageniform en meten 50-80 × 15-25 μm. De randen van de cystidia kleuren niet geel met KOH. De onregelmatig stervormige sporen meten 8-10 × 5,5-6,5 µm.
Foto's bewerken
-
Sporen -
Cystidia
Verspreiding bewerken
In Nederland komt de valse wolvezelkop vrij algemeen voor. Hij staat op de rode lijst in de categorie 'Kwetsbaar'.
Naam bewerken
Inocybe, de geslachtsnaam, betekent 'vezelige kop', terwijl het epitheton stellatospora is afgeleid van het Latijnse bijvoeglijk naamwoord stella, wat sterren betekent, verwijzend naar de stervormige sporen.
Taxonomie bewerken
In 1873 beschreef de Amerikaanse mycoloog Charles Horton Peck (1833-1917) deze vezelkop en gaf hem de binominale wetenschappelijke naam Agaricus stellatosporus. De door Index Fungorum anno 2023 aanvaarde naam Inocybe stellatospora werd in een publicatie uit 1904 vastgesteld door de Britse mycoloog George Edward Massee (1850-1917).
Bronnen, noten en/of referenties
|