Hydrophis jerdonii

soort uit het geslacht Roerstaartzeeslangen

Hydrophis jerdonii is een slang uit de familie koraalslangachtigen (Elapidae) en de onderfamilie zeeslangen (Hydrophiinae).

Hydrophis jerdonii
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2009)
Tekening van de kop.
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Serpentes (Slangen)
Superfamilie:Elapoidea
Familie:Elapidae (Koraalslangachtigen)
Onderfamilie:Hydrophiinae (Zeeslangen)
Geslacht:Hydrophis (Roerstaartzeeslangen)
Soort
Hydrophis jerdonii
Gray, 1849
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Hydrophis jerdonii op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Naam en indeling bewerken

De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door John Edward Gray in 1849. Het was lange tijd de enige soort uit het monotypische geslacht Kerilia, dat niet meer wordt erkend. De soortaanduiding jerdonii is een eerbetoon aan de Britse zoöloog en botanist Thomas Claverhill Jerdon (1811 - 1872).[2]

Ondersoorten bewerken

De soort wordt verdeeld in twee ondersoorten die onderstaand zijn weergegeven, met de auteur en het verspreidingsgebied.

Naam Auteur Verspreidingsgebied
Hydrophis jerdonii jerdonii Gray, 1849 De rest van het verspreidingsgebied
Hydrophis jerdonii siamensis Smith, 1926 Vietnam, Maleisië, Golf van Thailand, China, Taiwan

Uiterlijke kenmerken bewerken

De slang bereikt een lichaamslengte tot ongeveer een meter. De korte kop is lastig te onderscheiden van het lichaam door het ontbreken van een duidelijke insnoering. Het lichaam is cilindrisch van vorm en is overal ongeveer even dik, waar andere zeeslangen vaak een dunner voorste deel van het lichaam hebben. De staart is sterk zijwaarts afgeplat. De slang heeft 21 tot 23 rijen schubben in de lengte op het midden van het lichaam, zelden 19. De schubben aan de bovenzijde zijn sterk gekield en overlappen elkaar. Er zijn 200 tot 278 kleine schubben gelegen aan de buikzijde.[3]

Levenswijze bewerken

De slang is eierlevendbarend; de jongen komen levend ter wereld, meestal vier per keer. Op het menu staan palingachtigen, de slang is giftig en wordt beschouwd als gevaarlijk voor mensen.[3]

Verspreiding en habitat bewerken

De slang komt voor in de Indische Oceaan, Zuid-Chinese Zee, Golf van Thailand en de Golf van Bengalen en komt voor langs de kust van de landen Sri Lanka, India, Myanmar, Taiwan, China, Maleisië en Indonesië.[2] De habitat bestaat uit ondiepe kustwateren met een bodem van zand, modder of kiezelstenen. De soort is aangetroffen tot een diepte van ongeveer 30 meter onder het zee-oppervlak.

Beschermingsstatus bewerken

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'veilig' toegewezen (Least Concern of LC).[4]

Bronvermelding bewerken