Wikipedia

Floris Visser

Floris Visser (Amsterdam, 22 april 1983) is een Nederlandse operaregisseur en artistiek directeur. Als internationaal geprezen en award-winnende regisseur wordt hij beschouwd als een van de vooraanstaande talenten van zijn generatie.[1] Visser werkt in gerenommeerde operahuizen als het Glyndebourne Festival Opera, Opernhaus Zürich, het Bolshoi Theater Moskou, de Royal Danish Opera, De Nationale Opera en de Internationale Händelfestspiele.[2][3]

Floris Visser
Floris Visser
Algemene informatie
Geboren Amsterdam, 22 april 1983
Geboorteplaats AmsterdamBewerken op Wikidata
Land Vlag van Nederland Nederland
Werk
Beroep operaregisseur & artistiek directeur
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Opleiding bewerken

Op jonge leeftijd was Floris Visser al in het theater te vinden en tijdens zijn jaren op de basis- en middelbare school volgde hij acteer- en zanglessen en speelde hij klassiek piano. Na het Gymnasium studeerde hij aan de Toneelacademie Maastricht, waar hij werd opgeleid als acteur en regisseur.[4] Vervolgens studeerde hij ook klassiek zang aan het Koninklijk Conservatorium Den Haag. Tijdens zijn studie aldaar werd hij benoemd tot docent drama en dramaturgie aan hetzelfde Koninklijk Conservatorium. In dezelfde periode werkte hij ook als regie-assistent bij de Dutch National Opera Academy en De Nationale Opera, waar hij de Duitse operaregisseur Willy Decker assisteerde.

Vroeg werk bewerken

In 2008 werd hij uitgenodigd om Mozarts Le Nozze di Figaro te regisseren ter gelegenheid van de verjaardag van Koningin Beatrix in Koninklijk Theater Carré. Daarna volgden producties van Menotti's The Telephone en Poulenc's La Voix Humaine in het Internationaal Theater Festival Amsterdam en het New Festival Den Haag. In 2009 regisseerde hij Händel’s Agrippina voor het Internationale Händel Jaar in de Koninklijke Schouwburg Den Haag en het Teatro Communale in Modena.[5] Vervolgens regisseerde hij een nieuwe productie van Mozarts La Clemenza di Tito voor het Lucent Danstheater, welke ook te zien was tijdens het Anghiari Festival in Italië. In 2011 was hij dramaturg en assistent-regisseur voor het openluchtspektakel Glucks Orfeo ed Euridice op Paleis Soestdijk. Daarna regisseerde hij zijn eigen productie van Rossini’s Il Signor Bruschino, welke te zien was in het Koninklijk Concertgebouw en Konzerthaus Berlin.[6] In hetzelfde seizoen regisseerde hij voor De Nationale Opera Leven met een idioot, naar de gelijknamige opera en novelle van Alfred Schnittke en Viktor Jerofejev, ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van het Amsterdamse Muziektheater.[7]

Cultural professor & artistiek directeur bewerken

In 2012 werd Floris Visser benoemd tot Cultural Professor aan de Technische Universiteit Delft.[8] Hier gaf hij een serie masterclasses en lezingen met de titel Deus ét Machina, en creëerde een nieuwe productie van George Bizets Carmen.[9] In 2013 regisseerde hij de Nederlandse première van Benjamin Britten’s Owen Wingrave voor het reisgezelschap Opera Trionfo.[10][11][12] Vervolgens werd hem de Charlotte Köhler Prijs 2013 toegekend door het Prins Bernhard Cultuurfonds.[13][14][15][16] Datzelfde jaar werd hij benoemd tot artistiek directeur van Opera Trionfo.[17] Het gezelschap creëert producties van uniek en zelden gespeeld opera repertoire, daarnaast richt het zich op talentontwikkeling van jonge zangers, dirigenten en regisseurs. Visser transformeerde het gezelschap eveneens tot een internationaal platform, dat coproduceert met orkesten, theater en operahuizen in binnen- en buitenland.

Recente producties bewerken

 
Floris Visser tijdens DNO's Opera Gala

Na zijn benoeming als artistiek directeur in 2013, regisseerde Visser een nieuwe productie van Puccini's La Bohème in Theater Osnabrück.[18] Hetzelfde jaar was hij de jongste en eerste Nederlandse regisseur ooit die werd uitgenodigd door de Bolshoi Opera in Moskou. Hier ensceneerde hij Mozarts Così fan tutte, welke in première ging in mei 2014.[19][20][21][22] Deze productie ontving vijf nominaties voor de Gouden Maskers, Ruslands meest prestigieuze theater prijs. De nominaties waren onder andere voor ‘beste productie’ en ‘beste regisseur’.[23][24] Zijn productie van Gluck’s Orphée et Eurydice bij De Nederlandse Reisopera werd uitgeroepen tot Opera van het Jaar 2015 door Opera Magazine.[25][26][27][28][29][30] Dat jaar regisseerde hij eveneens Janáček's Jenůfa voor de Staatsoper Hannover. In 2016 was hij verantwoordelijk voor de herneming van Benjamin Britten’s Owen Wingrave als co-productie van Opera Trionfo en Theater Osnabrück.[31] Daarnaast regisseerde hij de wereldpremière van Pierangelo Valtinoni's The Wizard of Oz voor Opernhaus Zürich.[32] In 2017 regisseerde Visser Handel's oratorium Semele ter gelegenheid van de opening van de Internationale Händelfestspiele Karslruhe.[33][34][35][36] De Duitse en internationale pers prees deze productie. Opernwelt noemde het "een briljante productie" en schreef "Vissers magistrale enscenering is een mijlpaal".[37] Das Opernglas noemde het "een spannende regie van opmerkelijke actualiteit"[38] en de Badische Zeitung beschreef het als "de gelukstreffer heet Floris Visser".[39][40][41][42] Hetzelfde seizoen lanceerde hij een vierjaren plan voor een serie van nieuw gecomponeerde opera’s genaamd Sign of the Times in co-productie met Opera Trionfo, De Nationale Opera en het Asko❘Schoenberg Ensemble. De eerste aflevering Fortress Europe[43][44] werd gecomponeerd door Calliope Tsoupaki[45] en ging in premiere tijdens het Opera Forward Festival 2017.[46][47][48] Recente nieuwe producties waren Verdi's La Traviata bij De Nederlandse Reisopera[49][50][51][52], en Antigona van Tommaso Traetta een co-productie van Theater Osnabrück en Opera Trionfo.[53][54][55] Hetzelfde seizoen hernam Visser eveneens Così fan tutte voor het Bolshoi Theater en ensceneerde hij de reprise van Handel's Semele voor de Internationale Händelfestspiele.

In seizoen 2018-2019 regisseerde Floris Visser nieuwe producties van Vivaldi's Juditha Triumphans bij De Nationale Opera[56], Manon van Jules Massenet voor Opernhaus Zürich[57], en Offenbach's Les Contes d'Hoffmann voor Staatstheater Karlsruhe.[58] In seizoen 2019-2020 verschenen van zijn hand nieuwe producties van Mozarts Don Giovanni voor het Badische Staatstheater en Le Nozze di Figaro in het Aalto Musiktheater Essen. In 2022 regisseert Floris Visser nieuwe producties van Händels Hercules voor de Internationale Händelfestspiele, Puccini’s La Bohème voor Glyndebourne Opera Festival en Madama Butterfly voor Opera Graz.

Visser is eveneens docent aan de International Opera Studio (IOS) Zürich, Dutch National Opera Academy, het Conservatorium van Amsterdam[59] , het Koninklijk Conservatorium Den Haag en de Toneelacademie Maastricht. In februari 2018 werd hij benoemd tot directeur van Koninklijke Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen.[60][61] Visser geeft regelmatig master classes en lezingen[62][63], en publiceerde verschillende artikelen over opera en theatergeschiedenis.

Onderscheidingen en prijzen bewerken

  • Cultural Professor aan de Technische Universiteit Delft.
  • Charlotte Köhler Prijs 2013 door het Prins Bernhard Cultuur Fonds.
  • Genomineerd voor de Gouden Maskers 2015 (o.a. beste regisseur en beste productie).
  • Opera van het Jaar 2015 door Operamagazine.
  • Directeur bij de Koninklijke Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen.

Lijst van werken bewerken

Externe links bewerken

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Floris_Visser&oldid=66240120"