Elrathia
Elrathia[1] is een geslacht van uitgestorven trilobieten, dat leefde in het Midden-Cambrium. De omstandigheden waarin ze worden gevonden, in zeer hoge dichtheden als enige trilobietensoort in versteende pyrietrijke modder, maakt dat wetenschappers aannemen dat ze zijn aangepast aan zeer zuurstofarme milieus waar ze geen concurrentie hadden van andere soorten. Mogelijk leefden ze in symbiose met zwavelbacteriën. Een van de soorten E. kingi, is waarschijnlijk de meest gevonden trilobiet.
| Elrathia Status: Uitgestorven, als fossiel bekend Fossiel voorkomen: Midden-Cambrium | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Elrathia kingi | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||
| Elrathia Walcott, 1924 | |||||||||||||||
| Soorten | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Elrathia op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Beschrijving bewerken
Deze twee centimeter lange trilobiet had een ovaal lichaam met een vrij kleine, halfronde kop met centraal geplaatste kleine ogen, een kleine, maar brede glabella, die de vorm had van een bloempot en korte genale stekels. De thorax bevatte dertien smalle segmenten, een smalle centrale as en brede, in korte stekelpunten uitlopende gegroefde pleurae. De platte driedelige staart was niet erg groot en tweemaal zo breed als lang, met een duidelijk afgetekende centrale as, die ver naar achter reikte.
| Bronnen, noten en/of referenties
Literatuur
Noten
|