Chremonideïsche Oorlog

De Chremonideïsche Oorlog (Oudgrieks: Χρεμωνίδειος πόλεμος, Chremōnídeios pólemos) (± 267–261 v.Chr.), zo genoemd naar Chremonides, die in die tijd te Athene aan het hoofd van de staat stond, werd door Athene, Sparta, de Achaeïsche Bond en andere Griekse poleis (staten) gevoerd om de Macedoniërs uit Griekenland te verjagen. In 265 v.Chr. zou koning Areus I van Sparta sneuvelen in een gevecht tegen Craterus bij Korinthe. De oorlog eindigde, toen Athene zich na een lang beleg aan Antigonos II Gonatas had moeten overgeven.

Chremonideïsche oorlog
Datum	267–261 v.Chr.
Locatie	Oude Griekenland
Resultaat	Macedonische overwinning; Antigonidische hegemonie over de Griekse poleis wordt bevestigd.
Casus belli	Anti-Macedonische opstand
Strijdende partijen
Macedonië Griekse opstandelingen, o.a.: Athene Sparta Achaeïsche Bond Met steun van het Ptolemeïsche rijk
Leiders en commandanten
Antigonos II Gonatas Chremonides Areus I van Sparta † Ptolemaeus II Philadelphus

Referentie

• art. Chremonideïsche oorlog, in J.G. Schlimmer - Z.C. De Boer, Woordenboek der Grieksche en Romeinsche Oudheid, Haarlem, 1920³, p. 168.

Oud-Griekse oorlogen