Charlotte van der Kellen
Louisa Charlotta (Charlotte) van der Kellen (Amsterdam, 26 mei 1857 – aldaar, 14 oktober 1942) was een Nederlands kunstschilder en onderwijzer. Ze signeerde haar werk als L. Charlotte van der Kellen.[1]
| Charlotte van der Kellen | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Louisa Charlotta van der Kellen | |||
| Geboren | Amsterdam, 26 mei 1857 | |||
| Overleden | Amsterdam, 14 oktober 1942 | |||
| Geboorteland | Nederland | |||
| Beroep(en) | kunstschilder, onderwijzer | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Leven en werk bewerken
Charlotte van der Kellen was een dochter van graficus en kunstschilder David van der Kellen (1804-1879) en Anna Wilhelmina van der Kellen (1829-1885), en een oudere zus van de latere conservator Johan Philip van der Kellen Dzn. Ze volgde de damesklas aan de Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Ze behaalde haar MO-akte en werkte tot 1903 als onderwijzeres aan de hbs.
Van der Kellen schilderde genrevoorstellingen en bloem- en vruchtenstillevens.[2] Ze nam onder andere deel aan de tentoonstelling van Levende Meesters in Amsterdam (1875)[1] en de Tentoonstelling van voorwerpen van nijverheid en kunst uitsluitend door vrouwen vervaardigd (1878) in Leeuwarden.[3] Van 1875 tot 1879 ontving ze jaarlijks de Koninklijke Subsidie voor Vrije Schilderkunst.[4]
Van der Kellen trouwde in 1910 met Samuel Wilhelm Henricus Monicus Colombijn (1839-1910), oud-directeur van de Levensverzekeringsmaatschappij Dordrecht en weduwnaar van haar zuster Henriette Frederika van der Kellen (1854-1909). Hij overleed een dag later.
Charlotte van der Kellen overleed op 85-jarige leeftijd.
Bronnen, noten en/of referenties
|