Carbadox

chemische verbinding

Carbadox is de naam van een antibacterieel middel, dat in het verleden aan diervoeder werd toegevoegd, niet alleen om medische redenen maar ook omdat het groeibevorderend werkt. Het doodt schadelijke bacteriën in het spijsverteringsstelsel waardoor er meer energie beschikbaar komt voor de groei van de dieren. Meer bepaald is het werkzaam tegen dysenterie bij varkens. Het is in de jaren '60 van de 20e eeuw ontwikkeld door Pfizer.[1]

Carbadox
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van carbadox
Algemeen
Molecuulformule C11H10N4O4
IUPAC-naam 2-formylchinoxaline-1,4-dioxidecarbomethoxyhydrazon
Molmassa 262,2 g/mol
SMILES
COC(= O)N\N=C\c2c[n +] ([O-])c1ccccc1[n +]2[O-]
CAS-nummer 6804-07-5
EG-nummer 229-879-0
PubChem 5353472
Wikidata Q1810456
Beschrijving Fijne gele kristallen
Vergelijkbaar met Olaquindox
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OntvlambaarSchadelijkSchadelijk voor de gezondheid
Gevaar
H-zinnen H228 - H350 - H302
EUH-zinnen geen
P-zinnen P201 - P210 - P308+P313
Carcinogeen verdacht
EG-Index-nummer 613-050-00-9
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur geel
Smeltpunt 240 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Maar het middel is genotoxisch en carcinogeen gebleken bij dierproeven en is, samen met het vergelijkbare olaquindox, vanaf 1 september 1999 verboden in de Europese Unie. In Nederland was carbadox al in 1997 verboden.[2]

Carbadox en olaquindox zijn chinoxaline-1,4-dioxide-derivaten. Carbadox komt voor als fijne, gele kristallen en is praktisch onoplosbaar in water. Het werkt irriterend op de ogen en bovenste luchtwegen. Het kan afwijkingen aan de lever veroorzaken bij langdurige of herhaalde blootstelling.