Bernard Dewulf

Bernard Dewulf (Brussel, 30 januari 1960 – Antwerpen, 23 december 2021) was een Vlaams dichter, essayist, toneelauteur en columnist.

Biografie

Bernard Dewulf volgde een studie Germaanse filologie. Reeds voor het verschijnen van Waar de egel gaat waren er gedichten van Dewulf gepubliceerd, onder meer in verschillende literaire tijdschriften. Publieke bekendheid verwierf hij voor het eerst in 1987, toen de collectieve dichtbundel Twist met ons verscheen, met daarin gedichten van Dewulf zelf, Dirk van Bastelaere, Charles Ducal en Erik Spinoy. In 2006 werd de dichtbundel Blauwziek gepubliceerd.

In 2001 verscheen de essaybundel Bijlichtingen: kijken naar schilders. In dit boek zijn een aantal beschouwingen over beeldende kunstenaars gebundeld. De auteur wilde op toegankelijke wijze de betovering bij het kijken naar schilderijen bijlichten. Hij poogde telkens weer de verleiding onder woorden te brengen die kan uitgaan van schilderijen en tekeningen van onder meer Xavier Mellery, Léon Spilliaert, Pierre Bonnard, Edgar Degas, Rik Wouters, Frits Van den Berghe, Jean Rustin, Luc Tuymans, Marlene Dumas, Thierry De Cordier, Raoul De Keyser, Vincent Geyskens en anderen. Later volgde een tweede kunstbundel, met de titel Naderingen. Kijken en zoeken naar schilders (2007) met teksten over plastische kunst.

Dewulf werkte als redacteur bij het Nieuw Wereldtijdschrift en later als columnist voor De Morgen. In 2006 werd onder de titel Loerhoek een selectie van de columns van Dewulf gepubliceerd. In 2009 werd Dewulf samen met 12 andere medewerkers van De Morgen ontslagen in het kader van bezuinigingsmaatregelen. Dit collectieve ontslag leidde tot veel protesten van lezers en een staking onder het personeel, waardoor de krant op 19 mei 2009 een dag niet verscheen.

Hij werkte jaren voor NTGent, was columnist voor het Weekblad van de krant De Standaard. Van januari 2012 tot januari 2014 was hij officiële stadsdichter van Antwerpen. Sinds januari 2017 was hij writer in residence van het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten van Antwerpen.

Dewulf was getrouwd en had een zoon en dochter. Op 23 december 2021 overleed Dewulf onverwacht op 61-jarige leeftijd.

Bibliografie

• 1995 – Waar de egel gaat. Gedichten. – 52 p. ISBN 9789025412036. (bekroond met de Debuutprijs 1996
• 2001 – Bijlichtingen. Kijken naar schilders. – 199 p. ISBN 9789045005935 (904500593X). Inhoud: Beschouwingen over beeldende kunstenaars, voornamelijk schilders. Met illustraties.
• 2002 - De wijnjaren (over Thierry De Cordier, Ludion, Gent, 2002)
• 2006 – Blauwziek. Gedichten. – 62 p. ISBN 9789045015958.
• 2006 – Loerhoek. – 224 p. ISBN 9789045013817.
• 2007 – Naderingen. Kijken & zoeken naar schilders. – 224 p. ISBN 9789045000213. Inhoud: Essays, beschouwingen en gesprekken over schilderijen en kunstenaars. Met illustraties.
• 2008 - De wijdere blik (essay, ISKA-cahier, Gent, 2008)
• 2009 - Zeedrift (proza, Lecomte, 2009)
• 2009 – Kleine dagen. (Atlas, Amsterdam)
• 2012 – Trekvogels in de mist. De Nieuwjaarslezingen van filosofiehuis 'Het zoekend hert' - editie 2011. - 48 p. ISBN 9789460580970. INHOUD: In zijn Nieuwjaarslezing reflecteert Bernard Dewulf over het jaar dat zich aandient en de verdere toekomst – maar vooral met aandacht voor het kleine, het kwetsbare, het illusoire. De kleine radeloosheid en de minieme hoop in de wirwar van ons mensenbestaan.
• 2012 - Verstrooiingen (beschouwingen, AtlasContact, Amsterdam)
• 2014 - Stadsgedichten (Antwerpen Boekenstad, 2014)
• 2014 - Toewijdingen. Verzamelde beschouwingen (AtlasContact, Amsterdam)
• 2016 - Late dagen (proza, AtlasContact, Amsterdam)
• 2017 - Carrousel (Toneeltekst, De Nieuwe Toneelbibliotheek)
• 2018 - Naar het gras (Poëzie, AtlasContact)
• 2020 - Tuimelingen (Essays, AtlasContact)

Toneel

• Alkestis (vertaling/bewerking, uitgave: Atlas, Amsterdam, 2006), voor De Roovers, 2006.
• Oresteia (vertaling/bewerking), voor De Roovers, 2011.
• De bittere tranen van Petra von Kant (vertaling/bewerking), voor NTGent en Nationaal Toneel, 2011.
• Drie monniken (oorspronkelijk stuk), voor Artemis, regie Floor Huygen, 2012.
• Het meisje dat te veel van lucifers hield (bewerking), NTGent, Regie Julie Van den Berghe, 2011.
• Een lolita (oorspronkelijke tekst, uitgave bij Voetnoot, 2013), NTGent, regie Julie Van den Berghe, 2012.
• Kleine dagen (oorspronkelijke tekst), theatrale lezing, NTGent, regie Julie Van den Berghe.
• Cyrano (vertaling en bewerking), NTGent, regie Julie Van den Berghe, 2014.
• Elektra (hertaling/bewerking van de Oresteia), NTGent, regie Julie Van den Berghe, 2014.
• Carrousel (oorspronkelijke tekst), Noord Nederlands Toneel, regie Guy Weizman, 2017.

Onderscheidingen

• In 1996 werd zijn dichtbundel Waar de egel gaat bekroond met de Vlaamse Debuutprijs.
• In 2007 kreeg hij de Saint Amourprijs voor Goede Seks, voor het beste seks-fragment.
• In 2008 ontving hij voor Naderingen de Dirk Martensprijs (genre essay).
• In 2010 won hij de Libris Literatuur Prijs voor Kleine dagen.
• In 2011 ontving hij de De Inktaap voor Kleine Dagen.
• In 2013 ontving hij de Taalunie Toneelschrijfprijs voor de toneeltekst Een Lolita.
• In 2013 ontving hij, samen met Julie Van den Berghe, de Cutting Edge Award voor de voorstelling Een lolita.

Literatuur

• Leen VAN DE VELDE, "Hier zit een mens van goede wil, denk ik", in: De Standaard, 13 augustus 2011.
• Gwenièvre CLAEYS, "Bernard Dewulf kijkt kunst. 'Wat klinkt het toch weer dramatisch. Dat was niet de bedoeling. Mijn oprechte excuses'", in: De Standaard, 11 oktober 2014.
• Inge SCHELSTRAETE & Veerle VANDEN BOSCH, "Bernard Dewulf had geen snipper middelmatigheid in zich", in: De Standaard, 24 december 2021.
• Filip ROGIERS, "Dichter en columnist Bernard Dewulf is overleden", in: De Standaard, 24 december 2021.
• Marc REYNEBAU, "Hoe de keukentafel in taal uitgroeit tot existentieel slagveld", in: De Standaard, 24 december 2021.
• Frank ALBERS, "Bernard Dewulf, je was een hunkerende Socrates", in: De Morgen, 27 december 2021.

Externe link

• Bernard Dewulf op Schrijversgewijs

Bronnen, noten en/of referenties