BCH-code (coderingstheorie)

coderingstheorie

In de coderingstheorie is een BCH-code een cyclische foutcorrigerende code die gegenereerd wordt door een polynoom over een eindig lichaam. BCH-codes zijn in 1959 bedacht door Hocquenghem en onafhankelijk van deze in 1960 door Bose en Ray-Chaudhuri. De afkorting BCH is opgebouwd uit hun initialen.

Een groot voordeel van BCH-codes is dat ze worden gedecodeerd door middel van een algebraïsche methode die bekendstaat als syndroom decoderen. Hierdoor kan de benodigde elektronische hardware eenvoudig zijn, en is het energieverbruik beperkt. Daarnaast zijn ze als een klasse codes flexibel, met instelbaarheid van bloklengte en inzetbaarheid bij in de praktijk voorkomende bitfoutkansen. Dus bij een specificatie kan een code worden ontworpen (vanzelfsprekend wel binnen de wiskundige grenzen).

Technisch uitgedrukt is een BCH-code een multiniveau, cyclische, fout-corrigerende, variabele lengte digitale code, die gebruikt wordt voor het corrigeren van foutpatronen met meer dan één bitfout per blok. BCH-codes kunnen ook worden gebruikt met multiniveau phase-shift keying, mits het aantal niveaus een priemgetal is, of een macht van een priemgetal. Een BCH-code met 11 niveaus is gebruikt voor het representeren van 10 decimale digits plus een teken.

Constructie

bewerken

Een BCH-code wordt gegenereerd door een polynoom over een eindig lichaam  , waarin   een macht van een priemgetal is.

Een eenvoudige klasse BCH-codes

bewerken
Definitie

Voor positieve gehele getallen   en   met   een priemgetal,   en  , wordt een polynoomcode met bloklengte   en een minimum hammingafstand van minstens   bepaald door de genererende polynoom die het kleinste gemeenschappelijke veelvoud   is. Daarin is   de minimale polynoom van   over  , met   een primitief element in  .

Voorbeeld

bewerken

In het voorbeeld is   en  , dus  .

Volgens de theorie bestaat er een primitieve wortel   met een minimale polynoom van graad   die voldoet aan:

 

De bijbehorende minimale polynoom over   is:

 

In   geldt  , zodat:

 

Dus   is een wortel van  , en blijkbaar is:

 

De minimale polynoom   van   is ook van de graad 4:

Nu is:

 ,

dus

 ,

zodat

 
 
 

Het blijkt dat

 
 

De minimale polynoom van   is de polynoom

 .

Op vergelijkbare wijze vindt men:

 
 
 
 

Deze polynomen zijn juist de vier irreducibele polynomen.

De BCH-code met   heeft als genererende polynoom

 

De minimale hammingafstand is minstens 3 en hij corrigeert 1 bitfout. Omdat de genererende polynoom van de graad 4 is, heeft deze code 11 data-bits en 4 checkbits.

De BCH-code met   heeft als genererende polynoom

 

De minimale hammingafstand is minstens 5 en de code corrigeert 2 bitfouten. Omdat het genererende polynoom de graad 8 heeft, bevat deze code 7 data-bits en 8 checkbits.

De BCH-code met   heeft als genererende polynoom

 

De minimale hammingafstand is minstens 7 en de code corrigeert 3 bitfouten. Deze code heeft 5 data-bits en 10 checkbits.

De BCH-code met   en hoger heeft als genererende polynoom

 

Deze code heeft minstens hammingafstand 15 en corrigeert 7 bitfouten. De code heeft 1 data-bit en 14 checkbits. Feitelijk bestaat deze code uit de volgende twee codewoorden: 000000000000000 and 111111111111111.

Algemene BCH-codes

bewerken

Algemene BCH-codes wijken op twee punten af van de hierboven behandelde eenvoudige BCH-codes. Ten eerste is de eis dat   vervangen door een meer algemene eis. Ten tweede is het zo dat de opeenvolgende wortels van de generatorpolynoom niet bij   hoeven te beginnen; voldoende is dus als de rij eruitziet als volgt:   (in plaats van  ).

Definitie

Neem een eindig lichaam  , waarbij   een macht is van een priemgetal. Kies positieve gehele getallen   zodat  ,  , en   is de multiplicatieve orde van   modulo   (dat wil zeggen   is de kleinste macht met de eigenschap dat   modulo  ).

Zoals hierboven is   een primitieve  -de machts eenheidswortel in  , en is (voor alle i)   de minimale polynoom over   van  . De generatorpolynoom van de BCH-code is nu gedefinieerd als het kleinste gemeenschappelijke veelvoud  .

NB

Als  , zoals in het eenvoudige geval, is   gelijk aan 1, en is de orde van   automatisch gelijk aan  . De 'eenvoudige' BCH-code is dus inderdaad een specifiek voorbeeld binnen de algemene BCH-codes.

Eigenschappen

bewerken

1. De generatorpolynoom van een BCH-code heeft als graad ten hoogste  . En als   en  , dan is de graad van de generatorpolynoom ten hoogste  .

Bewijs: elke minimale polynoom   heeft als graad ten hoogste  . Het kleinste gemeenschappelijke veelvoud van   minimale polynomen heeft dus ten hoogste de graad  . En als  , is   voor alle  . Dus   is het kleinste gemeenschappelijke veelvoud van ten hoogste   minimale polynomen   voor oneven indices  , die elk ten hoogste de graad   hebben.

2. Een BCH-code heeft als minimale hammingafstand ten minste  . Bewijs in het eenvoudige geval (het bewijs voor het algemene geval is vergelijkbaar). Neem aan dat   een codewoord is met minder dan   digits ongelijk aan nul. Dan is

 

We wisten dat   wortels zijn van  , en dus ook van  . Hieruit volgt dat   aan de volgende vergelijkingen voldoen voor  :

 

Dit delen we nu door  , en we definiëren  , om als resultaat te verkrijgen

 

voor alle  , hetgeen equivalent is met

 

Deze matrix is een vandermonde-matrix, en heeft als determinant

 ,

hetgeen ongelijk aan nul is. Hieruit volgt dat  , en dus  .

3. Een BCH-code is cyclisch.

Bewijs: een polynoomcode met bloklengte   is dan en slechts dan cyclisch als zijn generatorpolynoom een deler is van  . Omdat   de minimale polynoom is met wortels  , behoeft slechts te worden gecontroleerd dat alle   wortel zijn van  . Echter, dit volgt direct uit het feit dat   per definitie een  de machts eenheidswortel is.

Speciale gevallen

bewerken
  • Een BCH-code met   wordt een BCH-code in engere zin genoemd.
  • Een BCH-code met   wordt primitief genoemd.

De hierboven beschouwde "eenvoudige" BCH-codes vormen precies de primitieve BCH-codes in engere zin.

  • Een BCH-code in engere zin met   wordt een Reed-Solomon code genoemd.