AFC Champions League

De AFC Champions League is een internationaal voetbaltoernooi voor Aziatische en Australische clubs dat jaarlijks georganiseerd wordt door de Asian Football Confederation (AFC).

AFC Champions League
Regio Azië
Bond AFC
Opgericht 1967 (sinds 2002 in zijn huidige opzet)
Systeem Groepswedstrijden + knock-out
Aantal teams 45 (totaal), 32 (groepsfase)
Huidige kampioen Vlag van Japan Urawa Red Diamonds (2022)
Recordkampioen Vlag van Saoedi-Arabië Al-Hilal (met 4 titels)
Website AFC Champions League
Huidig seizoen Actuele editie AFC Champions League 2023–24
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Landen die clubs mogen afvaardigen bewerken

Alleen clubs van landen die aan bepaalde criteria voldoen mogen deelnemen aan de Champions League. Het gaat hierbij onder meer om de sterkte van het land, de omvang en populariteit van de competitie, aantal internationale scheidsrechters, aantal geschikte stadions, marketing, media en infrastructuur.[1]

Voor de clubs van de zwakkere landen is er de AFC Cup. Ook voor deelname aan dit toernooi gelden bepaalde criteria. Wordt niet aan de laagste criteria voldaan, mag een land helemaal geen clubs naar internationale toernooien afvaardigen.[1]

Opzet bewerken

Aan de groepsfase van de Champions League doen 32 clubs mee. Zestien daarvan komen uit het westelijke deel van de AFC, zestien uit het oostelijk deel. Het aantal clubs dat een land mag inschrijven is maximaal vier en hangt af van de mate waarin de verschillende landen ten opzichte van elkaar aan de eerder genoemde criteria voldoen. Van elk deelnemend land doet de landskampioen mee en als er meer plaatsen beschikbaar zijn, de winnaar van het nationale bekertoernooi, aangevuld met de beste clubs van de competitie. Ook de finalisten van de afgelopen AFC Cup mogen meedoen, mits het land van deze club aan de Champions League-criteria voldoet.

De tien sterkste landen zijn verzekerd van rechtstreekse kwalificatie van een of meerdere clubs in de groepsfase.

Via een voorronde met thuis- en uitwedstrijden wordt het aantal clubs teruggebracht tot 32. De groepsfase bestaat uit acht groepen van vier clubs waarbij de nummers een en twee doorgaan naar de knock-outfase. Hierin wordt via thuis- en uitwedstrijden naar een finale toegewerkt. Vanaf 2019 werd de finale als één wedstrijd gespeeld.

Geschiedenis bewerken

Aziatisch toernooi voor landskampioenen bewerken

In de periode 1967-1971 organiseerde de AFC het Aziatisch toernooi voor landskampioenen (Engels: Asian Champion Club Tournament), alleen in 1968 vond het niet plaats. Van deze vier edities werden er drie gewonnen door twee Israëlische clubs, Hapoel Tel Aviv FC (1967) en Maccabi Tel Aviv FC (1969 en 1971). De Iraanse club Taj won het toernooi in 1970. In 1972 werd het toernooi afgelast vanwege afzeggingen van alle clubs, op twee na. Het zou veertien jaar duren voor er met een opvolgend kampioenschap van start werd gegaan. Het ontbreken van professioneel voetbal in Azië, dat pas vanaf eind jaren 90 op gang kwam, was hier mede debet aan.

Aziatisch kampioenschap voor landskampioenen bewerken

Volgens het model van de Europacup I ging de AFC in het seizoen 1985/86 van start met het Aziatisch kampioenschap voor landskampioenen (Engels: Asian Club Championship) . Dit kampioenschap bestond zeventien seizoenen. Van 1995 tot 2002 speelde de winnaar van dit kampioenschap tegen de winnaar van de Aziatische beker voor bekerwinnaars om de Aziatische supercup.

AFC Champions League bewerken

Vanaf het seizoen 2002/03 ging het huidige kampioenschap, dat te vergelijken is met de UEFA Champions League, van start. De Aziatische vorm is echter veel minder prestigieus dan de Europese tegenhanger. Het kwam in de plaats van het Aziatisch kampioenschap voor landskampioenen en de Aziatische beker voor bekerwinnaars.

Finales bewerken

Aziatisch toernooi voor landskampioenen bewerken

Jaar Winnaar Uitslag(en) Finalist
1967   Hapoel Tel Aviv 2-1   Selangor
1968 niet gehouden
1969   Maccabi Tel Aviv 1-0   Yangzee
1970   Taj 2-1   Hapoel Tel Aviv
1971   Maccabi Tel Aviv *   Al Shorta
1972 afgelast
* Al Shourta trok zich terug

Aziatisch kampioenschap voor landskampioenen bewerken

Jaar Winnaar Uitslag(en) Finalist
1985–1986   Daewoo Royals 3-1   Al-Ahli Djedda
1986   Furukawa groepswinnaar
1987   Yomiuri *   Al-Hilal
1988–1989   Al-Sadd 2-3, 1-0   Al-Rasheed **
1989–1990   Liaoning 2-1, 1-1   Nissan **
1990–1991   Esteghlal 2-1   Liaoning
1991   Al-Hilal 1-1 ns (4-3)   Esteghlal
1992–1993   Pas Tehran 1-0   Al-Shabab Riyad
1993–1994   Thai Farmers Bank 2-1   Oman Club
1994–1995   Thai Farmers Bank 1-0   Al-Arabi
1995   Ilhwa Chunma 1-0   Al-Nassr
1996–1997   Pohang Steelers 2-1   Ilhwa Chunma
1997–1998   Pohang Steelers 0-0 ns (6-5)   Dalian Wanda
1998–1999   Júbilo Iwata 2-1   Esteghlal
1999–2000   Al-Hilal 3-2   Júbilo Iwata
2000–2001   Suwon Samsung Bluewings 1-0   Júbilo Iwata
2001–2002   Suwon Samsung Bluewings 0-0 ns (4-2)   Anyang LG Cheetahs
* Al-Hilal trok zich terug
** speelde eerst thuiswedstrijd

AFC Champions League bewerken

 
2018 ACL.
Jaar Winnaar Uitslag(en) Finalist
2002-2003   Al-Ain 2-1   Tero Sasana
2004   Al-Ittihad 6-3   Suwon Samsung Bluewings
2005   Al-Ittihad 5-3   Al-Ain
2006   Jeonbuk Hyundai Motors 3-2   Al-Karamah
2007   Urawa Red Diamonds 3-1   Sepahan
2008   Gamba Osaka 5-0   Adelaide United
2009   Pohang Steelers 2-1   Al-Ittihad
2010   Seongnam Ilhwa Chunma 3-1   Zob Ahan
2011   Al-Sadd 2-2 ns (4-2)   Jeonbuk Hyundai Motors
2012   Ulsan Hyundai 3-0   Al-Ahli Djedda
2013   Guangzhou Evergrande 2-2, 1-1 (u)   Seoul
2014   Western Sydney Wanderers 1-0, 0-0   Al-Hilal
2015   Guangzhou Evergrande 0-0, 1-0   Al-Ahli
2016   Jeonbuk Hyundai Motors 2-1, 1-1   Al-Ain
2017   Urawa Red Diamonds 1-1, 1-0   Al-Hilal
2018   Kashima Antlers 2-0, 0-0   Persepolis
2019   Al-Hilal 2-0   Urawa Red Diamonds
2020   Ulsan Hyundai 2-1   Persepolis
2021   Al-Hilal 2-0   Pohang Steelers
2022   Urawa Red Diamonds 1-1, 1-0   Al-Hilal