24 uur van Daytona
Samen met de 24 uur van Le Mans en de 12 uren van Sebring zijn de 24 uren van Daytona een van de drie grote uithoudingsraces van het autosportseizoen. Deze wedstrijd wordt jaarlijks verreden op de Daytona International Speedway in Daytona Beach (Florida), waarbij zowel gebruik wordt gemaakt van het smalle en bochtige infield als de snelle banking van de speedway. De wedstrijd wordt traditiegetrouw gereden eind januari/begin februari. Omdat de nachten dan nog lang zijn wordt een groot gedeelte van de wedstrijd in het donker verreden, wat de race extra lastig maakt. De 24 uur van Le Mans wordt in juni verreden, als de nachten juist erg kort zijn.

Geschiedenis
bewerkenDe 24 uur van Daytona begonnen in 1962 als een 3-uursrace. In 1964 werd het een wedstrijd die verreden werd over 2000 km. Vanaf 1966 werd het ten slotte een 24-uursrace.
In de jaren zestig werd de wedstrijd - net zoals de 24 uur van Le Mans - gekenmerkt door het duel Ford-Ferrari. Nadat Ferrari in 1967 de Ford GT's verslagen had, noemde het zijn sportwagen zelfs Ferrari Daytona. In de jaren 70 en 80 waren de Porsches heer en meester in Daytona. Porsche won niet minder dan twintigmaal de 24 uur van Daytona. Pas vanaf de jaren 90 verschenen er nieuwe merken als winnaar aan de finishlijn, zoals daar waren Jaguar, Nissan, Toyota, Oldsmobile, Riley & Scott, Dodge, Corvette, Judd Dallara en Pontiac.
De 24 uren van Daytona tellen mee voor de Grand-Am series, een Amerikaans kampioenschap voor sportwagens. De wagens die aan dit kampioenschap deelnemen zijn minder krachtig dan de sportwagens die deelnemen aan de 24 uur van Le Mans en de ALMS (American Le Mans Series).
In 1991 verving Rolex Sunbank als hoofdsponsor van het evenement.
Erelijst
bewerkenIn 1962 en 1963 duurde de race 3 uur, in 1972 duurde deze 6 uur en in 1964 en 1965 werd er een afstand van 2000 kilometer afgelegd. De rest van de races hadden allemaal een lengte van 24 uur.