20e Grammy Awards

De twintigste editie van de jaarlijkse Grammy Awards uitreiking vond plaats op 23 februari 1978 in het Shrine Auditorium in Los Angeles. Presentator was countryzanger John Denver, die daarmee de plek innam van Andy Williams die de ceremonie een aantal jaren had gepresenteerd.

Grammy Awards 1978
Grammy Awards
Datum 23 februari 1978
Locatie Shrine Auditorium, Los Angeles
Host John Denver
Netwerk CBS
Vorige 19e Grammy Awards
Volgende 21e Grammy Awards
Portaal  Portaalicoon   Muziek

De meest succesvolle platen van 1977, Hotel California van The Eagles en Rumours van Fleetwood Mac, wonnen de belangrijkste Grammy's. Maar beide bands waren eigenlijk de enige rock-acts die in de prijzen vielen; de overige belangrijke categorieën werden gewonnen door de steeds populairder wordende middle of the road/easy-listeningstijl. Voorbeeld hiervan was zangeres Debby Boone, die een nummer 1-hit had gehad met de ballad You Light Up My Life. Zij kreeg de Grammy voor beste nieuwe artiest. Een andere ster in hetzelfde genre, Barbra Streisand, won een paar prijzen voor haar thema uit de film A Star is Born, Evergreen. Het was voor het eerst sinds 1966 dat Barbra weer eens een Grammy won. Evergreen won in totaal drie Grammy's; twee voor Streisand en een voor de arrangeur.

The Eagles wonnen twee Grammy's, voor Record of the Year (voor Hotel California) en - enigszins opmerkelijk - voor Best Arrangement for Voices, een prijs voor het beste arrangement. Die Grammy kreeg de band voor haar arrangement op New Kid in Town.

Fleetwood Mac won weliswaar de belangrijke Album of the Year categorie met Rumours, maar opmerkelijk genoeg bleef het bij die ene Grammy.

De meeste Grammy's werden echter niet door een popster gewonnen, maar door een componist: John Williams won drie Grammy's voor zijn muziek voor de film Star Wars.

Opvallend was dat de prestigieuze categorie voor Song of the Year niet door één, maar door twee liedjes werd gewonnen: You Light Up My Life en Evergreen gingen met de eer strijken. Het was de enige keer dat deze categorie in een ex aequo winnaar eindigde.

Een andere opmerkelijke winnaar was Leo Sayer, die een Grammy won voor zijn nummer You Make Me Feel Like Dancing in de categorie Best R&B Song. Deze categorie wordt normaliter gewonnen door zwarte artiesten, maar dit jaar was het voor het tweede opeenvolgende jaar dat een blanke artiest er met die Grammy vandoor ging. Een jaar eerder was het Boz Scaggs geweest voor Lowdown.

In de klassieke categorieën waren het de vaste winnaars die weer een Grammy aan hun totaal konden toevoegen. Dirigent Georg Solti won zijn elfde Grammy, Leonard Bernstein zijn negende, Vladimir Horowitz zijn veertiende en Arthur Rubinstein zijn tiende.

De meest toepasselijke Grammy was er voor country-artiest Hargus "Pig" Robbins, die met zijn instrumentale nummer Country Instrumentalist of the Year heel toepasselijk de Grammy won voor beste instrumentale country-opname van het jaar.

Winnaars

bewerken

Algemeen

bewerken

Country

bewerken
  • Best Country Vocal Performance (zangeres)
  • Best Country Vocal Performance (zanger)
  • Best Country Vocal Performance (duo/groep)
    • "Heaven's Just A Sin Away" - The Kendalls
  • Best Country Instrumental Performance
    • "Country Instrumentalist of the Year" - Hargus "Pig" Robbins
  • Best Country Song
    • Richard Leigh (componist) voor "Don't It Make My Brown Eyes Blue" (uitvoerende: Crystal Gayle)
  • Best Ethnic or Traditional Recording
  • Best Gospel Performance (modern of religieus)
    • "Sail On" - The Imperials
  • Best Gospel Performance (traditioneel)
    • "Just A Little Talk With Jesus" - The Oak Ridge Boys
  • Best Soul Gospel Performance (modern)
  • Best Soul Gospel Performance (traditioneel)
    • "Live at Carnegie Hall" - James Cleveland
  • Best Inspirational Performance (religieus)
  • Best Jazz Vocal Performance
  • Best Jazz Performance (solist)
  • Best Jazz Performance (groep)
  • Best Jazz Performance (big band)

Klassieke muziek

bewerken

Vetgedrukte namen ontvingen een Grammy. Overige uitvoerenden, zoals orkesten, solisten e.d., die niet in aanmerking kwamen voor een Grammy, staan in kleine letters vermeld.

Composing & Arranging (Compositie & Arrangementen)

bewerken
  • Best Instrumental Composition
  • Best Original Score Written for a Motion Picture or TV Special (Beste film- of tv-soundtrack)
  • Best Instrumental Arrangement (Beste instrumentale arrangement)
    • Harry Betts, Perry Botkin Jr. & Barry De Vorzon (arrangeurs) voor "Nadia's Theme (The Young and the Restless)" (Barry De Vorzon, uitvoerende)
  • Best Arrangement Accompanying Vocal(s) (Beste arrangement voor een opname met zang)
    • "Ian Freebairn-Smith (arrangeur) voor "Love Theme From 'A Star is Born'"(Barbra Streisand, uitvoerende)
  • Best Arrangement for Voices (Arrangement voor zang)
    • The Eagles (arrangeurs/uitvoerenden) voor "New Kid in Town"

Kinderrepertoire

bewerken
  • Best Recording for Children
    • "Aren't You Glad You're You?" - Christopher Cerf & Jim Timmens (producers)

Musical

bewerken
  • Best Cast Show Album
    • "Annie" - Charles Strouse & Martin Charnin (componisten); Charles Strouse & Larry Morton (producers)
  • Best Album Package
    • John Kosh (ontwerper) voor "Simple Dreams" (Linda Ronstadt, uitvoerende)
  • Best Album Notes (Beste hoestekst)
    • George T. Simon (schrijver) voor "A Legendary Performer" (Bing Crosby, uitvoerende)

Production & Engineering (Productie & Techniek)

bewerken
  • Best Engineered Recording, Non-Classical (Beste techniek op een niet-klassiek album)
    • Al Schmitt, Bill Schnee, Elliot Scheiner & Roger Nichols (technici) voor "Aja" (Steely Dan, uitvoerenden)
  • Best Engineered Recording, Classical (Beste techniek op een klassiek album)
  • Producer of the Year

Gesproken Woord

bewerken
  • Best Spoken Word Recording
    • "The Belle of Amherst" - Julie Harris

Zie ook

bewerken
bewerken