Wikipedia

41e Grammy Awards

De 41e uitreiking van de jaarlijkse Grammy Awards vond plaats op 24 februari 1999 in het Shrine Auditorium in Los Angeles.[1] De uitreiking werd gepresenteerd door Rosie O'Donnell en uitgezonden door CBS. Voor het eerst werd de ceremonie ook uitgezonden via een livestream op internet[2].

41e Grammy Awards (1999)
Grammy Awards
Datum 24 februari 1999
Locatie Shrine Auditorium, Los Angeles
Host Rosie O'Donnell
Netwerk CBS
Vorige Grammy Awards 1997
Volgende Grammy Awards 1999
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Deze editie van de Grammy's wordt ook wel de "Grammy Year of Women" genoemd omdat er opmerkelijk veel vrouwelijke winnaars waren. Alleen al in de categorie Album of the Year waren vier van de vijf genomineerden vrouw (de vijfde was de band Garbage, met zangeres Shirley Manson). Deze categorie werd gewonnen door Lauryn Hill, een van haar vijf Grammy's die avond. Ook Celine Dion, Madonna, Shania Twain, Dixie Chicks en Alanis Morissette namen meerdere prijzen mee naar huis.

Met vijf Grammy's was Hill de grote winnaar. Ze zorgde voor twee primeurs: ze was de eerste vrouw die zoveel Grammy's op één avond won, en ze was de eerste hip-hopartiest die de Grammy voor Album of the Year won. In het licht van haar succes op die avond is het verbazingwekkend te noemen dat ze The Miseducation of Lauryn Hill nooit heeft kunnen opvolgen met een nieuw album. Van alle winnaars van de Album of the Year-categorie sinds 1990 zijn er maar twee die (tot op heden) nog geen opvolger van het winnende album hebben gemaakt: Lauryn Hill en Dixie Chicks, winnaars in 2007.

Dixie Chicks wonnen in 1999 hun eerste Grammy's in de country-categorie, onder meer voor beste country-album. Een andere countryster was Shania Twain, die eveneens twee Grammy's won dankzij het nummer You're Still The One.

Celine Dion had succes met My Heart Will Go On uit Titanic, waarvoor ze onder meer de categorie Record of the Year won. Het nummer leverde nog eens twee Grammy's op voor de componisten ervan, James Horner en Will Jennings.

Madonna won drie Grammy's: voor beste pop-album (voor Ray of Light), beste video en beste dance-nummer (voor het titelnummer van het album). Tot 1999 had Madonna slechts één Grammy gewonnen, in 1992.

Naast componist James Horner, Lauryn Hill en Madonna wist niemand meer dan twee Grammy's te winnen. De dirigent Robert Shaw won twee postume Grammy's; hij was een maand voor de ceremonie overleden. Collega-dirigent Pierre Boulez won z'n 21e en 22e Grammy Award, terwijl oudgedienden Lou Reed, Robert Plant, Jimmy Page en Elvis Costello voor het eerst een Grammy Award wonnen. De nog jonge rapper Jay-Z veroverde z'n eerste van 22 Grammy's.

In 1999 werd het aantal winnaars van een Grammy Award overigens flink uitgebreid, omdat vanaf nu ook technisch personeel (technici, (re)mixers, etc.) aanspraak konden maken op een Grammy als een album waarvoor zij hadden gewerkt werd onderscheiden. Zo werd de Grammy voor Album of the Year uitgereikt aan negen mensen: aan Lauryn Hill als artiest en producer, en aan acht technici/mixers.

Winnaars

bewerken

Algemeen

bewerken

Pop

bewerken

Country

bewerken

R&B

bewerken
  • Best R&B Vocal Performance (zangeres)
  • Best R&B Vocal Performance (zanger)
  • Best R&B Vocal Performance (duo/groep)
  • Best Traditional R&B Vocal Performance
  • Best R&B Song
  • Best R&B Album
    • "The Miseducation of Lauryn Hill" - Lauryn Hill

Rap

bewerken

Rock

bewerken

Traditional Pop

bewerken
  • Best Traditional Pop Vocal Performance
    • "Live at Carnegie Hall: The 50th Anniversary Concert" - Patti Page

Alternative

bewerken
  • Best Alternative Music Performance
    • "Hello Nasty" - Beastie Boys

Blues

bewerken
  • Best Traditional Blues Album
  • Best Contemporary Blues Album

Folk

bewerken

Polka

bewerken
  • Best Polka Album
    • "Dance With Me" - Jimmy Sturr & his Orchestra

Latin

bewerken
  • Best Latin Pop Performance
  • Best Tropical Latin Performance
  • Best Mexican-American Music Performance
    • "Los Super Seven" - Los Super Seven
  • Best Latin Rock/Alternative Performance
    • "Suenos Liquidos" - Maná
  • Best Tejano Music Performance

Reggae

bewerken

Gospel

bewerken
  • Best Pop/Contemporary Gospel Album
  • Best Rock Gospel Album
    • "You Are There" - Ashley Cleveland
  • Best Traditional Soul Gospel Album
  • Best Contemporary Soul Gospel Album
  • Best Southern, Country or Bluegrass Gospel Album
    • "The Apostle - Music From and Inspired By the Motion Picture" - Peter Afterman, John Huie & Ken Levitan (producers) (diverse uitvoerenden)
  • Best Gospel Choir or Chorus Album
    • "Reflections" - O'Landa Draper & The Associates Choir

Jazz

bewerken
  • Best Jazz Instrumental Solo
  • Best Jazz Instrumental Performance (solist/groep)
  • Best Large Jazz Ensemble Performance (big band)
    • "Count Plays Duke" - Grover Mitchell (dirigent; uitvoerenden: Count Basie Orchestra)
  • Best Jazz Vocal Performance
  • Best Contemporary Jazz Performance
  • Best Latin Jazz Performance

New Age

bewerken
  • Best New Age Album

Wereldmuziek

bewerken

Klassieke muziek

bewerken

Vetgedrukte namen ontvingen een Grammy. Overige uitvoerenden, zoals orkesten, solisten e.d., die niet in aanmerking kwamen voor een Grammy, staan in kleine letters vermeld.

  • Best Orchestral Performance
  • Best Classical Vocal Performance
  • Best Opera Recording
    • "Bartók: Bluebeard's Castle" - Jessye Norman & Laszlo Polgar (solisten); Pierre Boulez (dirigent); Karl-August Naegler (producer)
    • Chicago Symphony Orchestra, orkest
  • Best Choral Performance
    • "Barber: Prayers for Kierkegaard/Vaughan Williams: Dona Nobis Pacem/Bartók: Cantata Profana" - Robert Shaw (dirigent)
    • Atlanta Symphony Orchestra & Chorus, koor en orkest
  • Best Instrumental Soloist Performance (zonder orkestbegeleiding)
  • Best Small Ensemble Performance
  • Best Chamber Music Performance
  • Best Classical Contemporary Composition
  • Best Classical Album
    • "Barber: Prayers of Kierkegaard/Vaughan Williams: Dona Nobis Pacem/Bartók: Cantata Profana" - Robert Shaw (dirigent); James Mallinson (producer)
    • Atlanta Symphony Orchestra & Chorus, koor en orkest
  • Best Classical Crossover Album
    • "Soul of the Tango - The Music of Astor Piazolla" - Jorge Calandrelli (dirigent); Yo Yo Ma (solist)

Composing & Arranging (composities en arrangementen)

bewerken
  • Best Instrumental Composition
  • Best Song Written for a Motion Picture or Television (Beste nummer geschreven voor tv- of filmsoundtrack)
  • Best Instrumental Composition Written for a Motion Picture or Television (Beste instrumentale compositie voor tv- of filmsoundtrack)
  • Best Instrumental Arrangement
    • Don Sebesky (arrangeur) voor Waltz for Debby, uitvoerende: Jean-Yves Thibaudet
  • Best Instrumental Arrangement Accompanying Vocal(s) (Beste instrumentale arrangement van stuk met zang)

Kinderrepertoire

bewerken
  • Best Musical Album for Children
  • Best Spoken Word Album for Children
    • "The Children's Shakespeare" - Dan Musselman & Stefan Rudnicki (producers), uitvoerenden: diverse artiesten

Musical

bewerken
  • Best Musical Show Album
    • "The Lion King" - Mark Mancina (producer), uitvoerenden: Broadway cast

Hoezen

bewerken
  • Best Recording Package
    • Kevin Reagan (ontwerper) voor Ray of Light, uitvoerende: Madonna
  • Best Boxed Recording Package
    • Jim Kemp & Virginia Team (ontwerpers) voor The Complete Hank Williams, uitvoerende: Hank Williams
  • Best Album Notes (hoestekst)
    • Bob Belden, Michael Cuscuna & Todd Coolman (schrijvers) voor Miles Davis Quintet 1965-1968, uitvoerende: Miles Davis

Production & Engineering (productie & techniek

bewerken
  • Best Engineered Album, Non-Classical (Beste techniek op niet-klassiek album)
  • Best Engineered Album, Classical (Beste techniek op klassiek album)
    • Jack Renner (technicus) voor Barber: Prayers Of Kierkegaard/Vaughan Williams: Dona Nobis Pacem/Bartok: Cantata Profana, uitvoerenden: Atlanta Symphony Orchestra & Chorus o.l.v. Robert Shaw
  • Producer of the Year, Non-Classical
    • Rob Cavallo
  • Producer of the Year, Classical
    • Steven Epstein
  • Remixer of the Year, Non-Classical

Gesproken Woord

bewerken

Historisch

bewerken
  • Best Historical Album
    • "The Complete Hank Williams" - Colin Escott, Kira Florita, Kyle Young (producers), Joseph M. Palmaccio & Tom Ruff (technici)

Video

bewerken
  • Best Short Form Music Video (clip)
    • "Ray of Light" - Madonna (uitvoerende), Jonas Akerlund (regisseur), Billy Poveda & Nicola Doring (producers)
  • Best Long Form Music Video (film/documentaire)
    • "American Masters - Lou Reed: Rock and Roll Heart" - Lou Reed (uitvoerende), Timothy Greenfield-Sanders (regisseur), Karen Bernstein, Susan Lacy, Tamar Hacker & Timothy Greenfield-Sanders (producers)


Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=41e_Grammy_Awards&oldid=67237993"