Zeno van Elea
filosoof
De Griek Zeno van Elea (Oudgrieks: Ζήνων ὁ Ἐλεάτης) (ca. 490 v.Chr. - ca. 430 v.Chr.) wordt beschouwd als de grondlegger van de dialectiek. Hij was een leerling van Parmenides. Hij bedacht allerlei argumenten om de uitspraken van Parmenides – over de onmogelijkheid van verscheidenheid en verandering – te verdedigen. Beroemd – en berucht – zijn zijn uiteenzettingen over de onmogelijkheid van beweging, zoals Achilles en de schildpad en de vliegende pijl.
Zie ook bewerken
Zie de categorie Zeno van Elea van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.