Wolfers Frères
De familie Wolfers was een Brusselse edelsmedendynastie die onder meer handelde onder de naam Wolfers Frères (Gebroeders Wolfers). Tot aan de stopzetting van productie in 1947 bleef deze naam behouden.[1]
| Wolfers Frères (gebroeders Wolfers) | ||||
|---|---|---|---|---|
| Oprichting | 1850 | |||
| Opheffing | 1947 | |||
| Oprichter(s) | Louis François Guillaume Wolfers | |||
| Sleutelfiguren | Louis François Guillaume Wolfers, Philippe Wolfers, Marcel Wolfers | |||
| Land | België | |||
| Hoofdkantoor | Brussel | |||
| Industrie | edelsmeedkunst | |||
| ||||
Biografie bewerken
Louis François Guillaume Wolfers (1820-1892), die in 1838 in Augsburg zijn meesterproef had afgelegd, richtte in 1850 zijn eigen zaak te Brussel op. Hij vervoegde ten laatste in 1842 het bedrijf van zijn oudere broer Guillaume en zijn schoonzuster Anche Wolf op de Hofberg nr. 42. In 1852 liet hij zijn meesterteken registreren en in 1858 huwde hij met Henriette Ruthenberg. Het atelier werd naar de rue des Long Chariots nr. 23 overgebracht. Vanaf 1877 werden zijn zonen, Philippe (1858-1929), Max (1859-1953) en Robert (1867-1959), op prospectie naar Duitsland, Frankrijk, Nederland en Oostenrijk gestuurd. In 1885 huwde Philippe met Sophie Wildstädter en werd de firma omgedoopt tot Louis Wolfers père et fils. Vijf jaar later - Max werd ondertussen ook betrokken bij het beheer van de firma - werden in de rue du Loxum nr. 1 een nieuwe winkel en ateliers voor de vervaardiging van juwelen ingericht. Onder impuls van Robert werden in 1897 hydraulische persen geïnstalleerd. Pas in 1897, vijf jaar na het overlijden van Louis, werd de naam van het bedrijf gewijzigd in Wolfers Frères. Het firma- of meesterteken werd in 1892 of ten laatste in 1893 aangepast tot de drie vijfpuntige sterren.
Arenbergstraat bewerken
Het nieuwe complex in de Arenbergstraat, in 1909 ontworpen door Victor Horta, werd in 1911-1912 in gebruik genomen. De winkel lag strategisch geplaatst tussen de bovenstad waar de rijke families zich bevonden en de benedenstad met de beurs. Daarnaast lag het complex ook vlak bij de Koninklijke Sint-Hubertusgalerijen.[2] Na de dood van Philippe Wolfers kwam de leiding van het bedrijf in handen van zijn zoon Marcel (1886-1976) en werd in 1935 geherstructureerd onder de naam Maison Wolfers Frères sa. Ca. 1946/47 werd de leiding van het bedrijf overgenomen door zijn neven Jean & Freddy Wolfers (1920-2015).
In 2017 werd de voormalige zilver- en juwelierszaak gereconstrueerd in het Koninklijk Museum voor Kunst en Geschiedenis.
Objecten bewerken
De firma Wolfers Frères verzorgde tijdens de wereldtentoonstelling van 1958 het tafelensemble voor het Belvédèrepaleis, dat onderdak bood aan de directie van baron Moens de Fernig, de commissaris-generaal van Expo 58. Het Belvédère deed dienst als VIP-ruimte, en moest dus beschikken over een prestigieuze tafeldecoratie. Het belangrijkste ensemble was Ondine, een monumentaal tafelmiddenstuk, geflankeerd door twee vijfarmige kandelaars. De kandelaars zijn sinds 1995 in bezit van het Zilvermuseum Sterckshof (inv.nr. S95/20). Het tafelmiddenstuk is aangekocht door de Koning Boudewijnstichting, die het in bruikleen heeft gegeven aan het huidige DIVA.
Het monumentale beeldhouwwerk Possedere, le cheval cabré maitrisé par deux hommes van Marcel Wolfers siert sedert september 2010 het ronde punt aan het station van Terhulpen (Waals-Brabant, België).
Verder lezen bewerken
- Werner Adriaenssens en Raf Steel (2006), De Wolfers dynastie. Van art nouveau tot art deco (Antwerpen: Pandora)
Bronnen, noten en/of referenties
|