Naturpark Wildeshausener Geest

(Doorverwezen vanaf Wildeshausener Geest)

Naturpark Wildeshausener Geest of Naturpark Wildeshauser Geest is een Naturpark (ongeveer een landschapspark) in Duitsland, in de deelstaat Nedersaksen, 25–40 km ten zuiden van Bremen. Het heeft een oppervlakte van ca. 1532 km².

Het gebied wordt bestuurd door een speciaal daarvoor in het leven geroepen overkoepelende, ambtelijke instantie met de naam Zweckverband Naturpark Wildeshauser Geest. Deze instantie regisseert de organisatie van het toerisme in het gebied en onderhandelt tussen partijen als er belangenconflicten tussen toerisme, landbouw en natuurbehoud ontstaan. In het Zweckverband participeren de Kreise en de gemeenten, waarvan grondgebied binnen het Naturpark ligt.

Ligging

bewerken

Het Naturpark Wildeshausener Geest ligt in de deelstaat Nedersaksen, ten zuiden van Bremen en Delmenhorst, ten oosten van Cloppenburg, ten westen van Bassum en Twistringen en ten noorden van Vechta. Het wordt doorsneden door het riviertje de Hunte en een aantal beken. De spoorlijn van Oldenburg naar Osnabrück doorsnijdt in Großenkneten het westen van het Naturpark. Autobahnaansluitingen zijn er van de A1 en de A29; deze splitst zich aan de westkant van het gebied bij Autobahndreieck Ahlhorner Heide aan de westrand van de Wildeshauser Geest van de A1 af.

In het gebied liggen o.a. de plaatsen:

Landschap

bewerken

Het Naturpark Wildeshausener Geest wordt gekenmerkt door zandige, onvruchtbare, van oorsprong met heide begroeide gebieden, wat in het Duits Geest wordt genoemd. Het woord Geest komt van güst, onvruchtbaar. Het landschap doet sterk aan dat in de Nederlandse provincie Drenthe denken, mede vanwege de hunebedden. In het Pleistoceen ontwikkelden zich door gletsjers van de ijstijden morenen, die zwerfstenen uit onder andere Scandinavië achterlieten. Ook waren er periodes waarin zich de heuvels van de stuwwallen ontwikkelden, op analoge manier als op de Veluwe in Nederland. Riviertjes zoals de Hunte vormden vochtiger gebieden en slepen ondiepe dalen uit. In het westen van het gebied bevinden zich de aan de Lethe gelegen Ahlhorner Fischteiche (visvijvers).

In de Jonge Steentijd hebben hier mensen van de Trechterbekercultuur (3200-2500 v.Chr.) geleefd. Zij zetten hun doden bij in megalietgraven, zoals ganggraven en hunebedden. Evenals in Drenthe, zijn een aantal van die monumenten verloren gegaan, doordat men de stenen in de periode vanaf de 8e eeuw, toen Saksische stammen hier woonden, tot in de 19e eeuw als bouwmateriaal gebruikte. Vanaf de 19e eeuw ontwikkelde zich historisch besef om de prehistorische monumenten te behouden en soms zelfs te reconstrueren.

Beroemde monumenten zijn onder andere de Visbeker Braut, de Visbeker Bräutigam, het Pestruper Grafveld bij Wildeshausen en de Heidenopfertisch.

Gebruik van het gebied

bewerken

In het gebied is vrij veel toerisme, gericht op met name fietsen, wandelen en watersport op de Hunte, maar ook op cultureel toeristisch bezoek aan de vele hunebedden. Door het gebied loopt de Straße der Megalithkultur, die van informatiepanelen e.d. over deze monumenten is voorzien. Het gebied wordt veel bezocht door dag- en weekendtoeristen uit de steden Bremen en Delmenhorst. Door het gebied lopen ook enige toeristische spoorlijntjes (Museumseisenbahnen).

Daarnaast zijn land- en bosbouw van belang. Bestaande industrie wordt, mits deze het milieu niet te veel belast, gedoogd.

Afbeeldingen

bewerken

Hunebedden en andere megalitische monumenten

bewerken

Restanten van middeleeuwse verdedigingswerken, kastelen e.d.

bewerken

Rivieren, meren, waterwerken e.d.

bewerken

Steden, dorpen, bijzondere gebouwen

bewerken

Diverse afbeeldingen

bewerken