Wereldbeker biatlon 2011/2012
![]() | ||||
Onderdeel | Mannen | Vrouwen | ||
Winnaars | ||||
---|---|---|---|---|
Algemeen | ![]() |
![]() | ||
Individueel | ![]() |
![]() | ||
Sprint | ![]() |
![]() | ||
Achtervolging | ![]() |
![]() | ||
Massastart | ![]() |
![]() | ||
Estafette | ![]() |
![]() | ||
Landenklassement | ![]() |
![]() | ||
Gemengde estafette | ![]() | |||
Wedstrijden | ||||
Locaties | 10 | 10 | ||
Individueel | 26 | 26 | ||
Estafettes | 4 | 4 | ||
Gemengde estafettes | 3 | |||
<<< 2010/11 | 2012/13 >>> | |||
|
De IBU wereldbeker biatlon 2011/2012 ging van start op 30 november 2011 in het Zweedse Östersund en eindigde op 18 maart 2012 in het Russische Chanty-Mansiejsk. Het hoogtepunt van het seizoen waren de wereldkampioenschappen in Ruhpolding, Duitsland. Deze wedstrijden telden ook mee voor het wereldbekerklassement, dit in tegenstelling tot de sporten die onder de FIS-organisatie vallen.
De biatleet die aan het einde van het seizoen de meeste punten heeft verzameld is de eindwinnaar van de algemene wereldbeker. Ook per discipline wordt een apart wereldbekerklassement opgemaakt. De algemene wereldbeker werd dit seizoen gewonnen door de Fransman Martin Fourcade en de Duitse Magdalena Neuner.
DeelnemersBewerken
Aan het deelnemersveld is dit seizoen niet veranderd ten opzichte van vorig jaar, toen het startveld werd ingekrompen. Enerzijds werd het aantal deelnemers per land beperkt, anderzijds werden de eisen aan de biatleten verscherpt. De IBU wil hiermee het algehele niveau van de wereldbeker verhogen, beter waarborgen dat tijdens een wedstrijd de biatleten dezelfde omstandigheden hebben en dat de gehele wedstrijd rechtstreeks op tv uitgezonden kan worden.
Het aantal deelnemers per land hangt af van de resultaten van de vorige wereldbekers. De beste vijf landen uit het landenklassement mogen maximaal zes sporters inschrijven voor de individuele nummers, de volgende vijf landen vijf sporters enzovoorts. Daarnaast mogen drie wildcards worden vergeven, waardoor het maximaal aantal biatleten dat aan de start verschijnt, is beperkt tot 108.
Het aantal startplaatsen per land is als volgt:
- Mannen
- 6 startplaatsen: Noorwegen, Rusland, Oostenrijk, Frankrijk, Duitsland
- 5 startplaatsen: Zweden, Oekraïne, Italië, Tsjechië, Slovenië
- 4 startplaatsen: Wit-Rusland, Zwitserland, Verenigde Staten, Canada, Bulgarije
- 3 startplaatsen: Estland, Letland, Finland, Slowakije, Polen
- 2 startplaatsen: Japan, Kazachstan, Verenigd Koninkrijk, China, Servië
- 1 startplaatsen: Zuid-Korea, Litouwen, Roemenië, Kroatië, Australië
- 0 startplaatsen: Hongarije, Moldavië, Groenland, Nederland, Bosnië en Herzegovina, Macedonië, Turkije
- Vrouwen
- 6 startplaatsen: Duitsland, Rusland, Frankrijk, Zweden, Oekraïne
- 5 startplaatsen: Wit-Rusland, Noorwegen, Italië, Polen, Slowakije
- 4 startplaatsen: Finland, Tsjechië, Kazachstan, Verenigde Staten, Slovenië
- 3 startplaatsen: Canada, China, Roemenië, Estland, Bulgarije
- 2 startplaatsen: Letland, Japan, Zuid-Korea, Oostenrijk, Zwitserland
- 1 startplaatsen: Andorra, Verenigd Koninkrijk, Argentinië, Litouwen, Nieuw-Zeeland
- 0 startplaatsen: Nederland, Moldavië, Bosnië en Herzegovina, Spanje
Landen met nul startplaatsen kunnen via een wildcard meedoen aan de wereldbeker.
De eisen aan de deelnemers zijn sinds het vorige seizoen verscherpt. Er mogen alleen biatleten meedoen die bij bepaalde wedstrijden in een bepaalde periode ten minste een keer op een achterstand van maximaal 15% ten opzichte van het gemiddelde van de top-3 zijn geëindigd. Eerder was dit nog 20%. Alle deelnemers aan de estafette moeten ook voldoen aan het individuele criteria.[1]
Voor elke wedstrijdlocatie mogen landen twee extra biatleten aanmelden. Uit deze groep moeten de deelnemers op de individuele wedstrijden worden geselecteerd.
MannenBewerken
KalenderBewerken
Eindstanden wereldbekerBewerken
|
|
|
|
|
|
VrouwenBewerken
KalenderBewerken
EindstandenBewerken
|
|
|
|
|
|
GemengdBewerken
KalenderBewerken
Datum | Plaats | Onderdeel | Eerste | Tweede | Derde |
---|---|---|---|---|---|
18/12/2011 | Hochfilzen[2] |
2 x 6 km + 2 x 7,5 km gemengde estafette |
Rusland Olga Viloechina Olga Zajtseva Aleksej Volkov Anton Sjipoelin |
Tsjechië Veronika Vítková Gabriela Soukalová Ondřej Moravec Michal Šlesingr |
Frankrijk Marie Dorin Habert Sophie Boilley Alexis Bœuf Simon Fourcade |
10/02/2012 | Kontiolahti | 2 x 6 km + 2 x 7,5 km gemengde estafette |
Frankrijk Sophie Boilley Anaïs Bescond Jean-Guillaume Béatrix Vincent Jay |
Oekraïne Natalja Boerdyga Olena Pidhroesjna Andrij Deryzemlja Sergij Sednev |
Slowakije Jana Gereková Anastasiya Kuzmina Matej Kazár Miroslav Matiaško |
01/03/2012 | Ruhpolding (WK) | 2 x 6 km + 2 x 7,5 km gemengde estafette |
Noorwegen Tora Berger Synnøve Solemdal Ole Einar Bjørndalen Emil Hegle Svendsen |
Slovenië Andreja Mali Teja Gregorin Klemen Bauer Jakov Fak |
Duitsland Andrea Henkel Magdalena Neuner Andreas Birnbacher Arnd Peiffer |
EindstandBewerken
Mixed wereldbeker | |||
# | Land | Punten | Zeges |
---|---|---|---|
1 | Rusland | 143 | 1 |
2 | Frankrijk | 138 | 1 |
3 | Duitsland | 128 | |
4 | Oekraïne | 115 | |
5 | Zweden | 114 | |
6 | Slowakije | 113 | |
7 | Tsjechië | 112 | |
8 | Wit-Rusland | 103 | |
9 | Italië | 99 | |
10 | Verenigde Staten | 94 |
Bronnen, noten en/of referenties
|
Wereldbeker biatlon | ||
---|---|---|
1977/1978 · 1978/1979 · 1979/1980 · 1980/1981 · 1981/1982 · 1982/1983 · 1983/1984 · 1984/1985 · 1985/1986 · 1986/1987 · 1987/1988 · 1988/1989 · 1989/1990 · 1990/1991 · 1991/1992 · 1992/1993 · 1993/1994 · 1994/1995 · 1995/1996 · 1996/1997 · 1997/1998 · 1998/1999 · 1999/2000 · 2000/2001 · 2001/2002 · 2002/2003 · 2003/2004 · 2004/2005 · 2005/2006 · 2006/2007 · 2007/2008 · 2008/2009 · 2009/2010 · 2010/2011 · 2011/2012 · 2012/2013 · 2013/2014 · 2014/2015 · 2015/2016 · 2016/2017 · 2017/2018 · 2018/2019 · 2019/2020 · 2020/2021 |
Wereldbekers in de wintersporten seizoen 2011/2012 |
---|
Alpineskiën · Biatlon · Bobsleeën · Freestyleskiën · Langlaufen · Noordse combinatie · Rodelen · Schaatsen (junioren) · Schansspringen · Shorttrack · Skeleton · Snowboarden |