Wikipedia

Veldsteenkerk

Een veldsteenkerk is een type kerkbouwarchitectuur en kerkgebouw dat vooral voorkomt op het platteland. Er wordt gebruik gemaakt van zwerfkeien, meestal gaat het om dorpskerken op het platteland, er zijn ook wat stedelijke uitzonderingen, zoals de Sint-Andreaskerk in Teltow of de Mariabasiliek van Inowrocław in Inowrocław/Hohensalza.

Een voorbeeld van een gebouw, dat niet als dorpskerk of stadskerk heeft gediend is het Cisterciënzersklooster van Zinna, in de Duitse deelstaat Brandenburg. Grote veldstenenkerken worden soms ten onrechte weerkerken genoemd, hoewel ze niet specifiek werden gebouwd voor defensieve doeleinden. De meeste kerken van dit type zijn gebouwd in de bouwstijlperiodes van de Romaanse architectuur en de Romanogotiek.

Verspreiding bewerken

Dit type kerkarchitectuur komt vooral voor in Noord- en Midden-Duitsland. Maar ook in Scandinavië, Finland, Polen, Oblast Kaliningrad en de Baltische staten. Een aantal latere kerken van dit type zijn ook te vinden in Wit-Rusland en Angelsaksisch Noord-Amerika. In Duitsland gaat het vooral om de deelstaten Sleeswijk-Holstein, Mecklenburg-Voorpommeren, Saksen-Anhalt, Brandenburg en de historische dorpskerken van Groot-Berlijn (in Berlijn). In mindere mate geldt dat ook voor Nedersaksen, waarin kerkgebouwen in een latere periode, zijn aangevuld met baksteen en daardoor maar deels aan het bouwtype Veldsteenkerk voldoen. In de historische steken van de Mark Brandenburg, zoals Teltow, Barnim en Fläming komen veldkerken vaak voor.

Afbeeldingen bewerken

  • Veldsteenkerken in Duitsland
  • Veldsteenkerken buiten Duitsland
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Veldsteenkerk&oldid=58807740"