Het Vedische accent is het toonaccent van het Vedisch Sanskriet. In de tijd van Patanjali was dit systeem al verdwenen in het Sanskriet. In latere tijden heeft van alle Indo-Europese talen alleen het Punjabi dit systeem behouden.

Door grammatici zoals Pāṇini wordt het Vedisch accent onderverdeeld in drie tonen: udātta (accent aigu, hoge toon), anudātta (accent grave, lage toon) en svarita (accent circonflexe, dalende toon). Omdat udatta de plaats van het Proto-Indo-Europese accent - dat in het Vedisch Sanskriet nog bestond - weergeeft, wordt alleen dit accent dat tevens de hoofdklemtoon aangeeft in transcripties gemarkeerd. De plaats van anudātta en svarita blijkt dan vanzelf, bijvoorbeeld in teksten van de Rigveda.