Gele kabbes
Gele kabbes [3][4] (Vatairea guianensis Aubl. syn. V. surinamensis Kleinhoonte) is een bladverliezende boomsoort die 30 meter hoog kan worden. De stam kan 60–90 cm in doorsnee worden met lage plankwortels.[5]
Gele kabbes | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||||||||||
Vatairea guianensis Aubl.[1] (1775[2]) | |||||||||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||||||||
Gele kabbes op Wikispecies | |||||||||||||||||||||||
|
Het verspreidingsgebied lig in noordelijk Zuid-Amerika: Peru, Brazilië, de Guiana's, Venezuela en Colombia.
Het is een boom van het regenwoud, vooral bij rivieren, soms ook in moerassen. Het hout en de vruchten zijn giftig. Dit geldt waarschijnlijk voor alle delen van de boom. Stof dat ontstaat bij het zagen kan allergieën veroorzaken.[5]
Lectine
bewerkenDe zaden bevatten een lectine dat VGL genoemd wordt. Het is een eiwitmolecule dat 239 aminozuren bevat. Het heeft bloedvatverwijdende eigenschappen.[6]
Het hout
bewerkenDe dichtheid van het verse hout is 1,09 g/cm3 Na droging (12% MC) 0,83 g/cm3.[3] Het kernhout is helder geel, maar kan bij blootstelling aan de lucht lichtbruin tot roodbruin verkleuren. De textuur is grof, de nerf recht tot lichtelijk in elkaar grijpend. Het hout wordt voor decoratie, meubels, planken, schepen, fabrieksvloeren enz. gebruikt.[5]
Productie van industrieel rondhout in m3 in Suriname:[7]
2014 | 2015 | 2016 |
---|---|---|
2.122 | 1.853 | 2.656 |
- ↑ Plant list. Gearchiveerd op 14 juli 2023.
- ↑ INPN
- ↑ a b Surinamese timber species; L.B. Comvalius ISBN 99914-681-0-2
- ↑ tropenbos. Gearchiveerd op 25 september 2021.
- ↑ a b c The Ferns
- ↑ Purification and primary structure determination of a galactose-specific lectin from Vatairea guianensis Aublet seeds that exhibits vasorelaxant effect; Helton C.Silva, Celso S.Nagano, Luis A.G.Souza, Kyria S.Nascimento, Renato Isídro, Plínio Delatorre, Bruno Anderson M.Rocha, Alexandre H.Sampaio, Ana Maria S.Assreuy, Alana F.Pires, Luis Eduardo A.Damasceno, Gabriela F.O.Marques-Domingos, Benildo S.Cavada; Process Biochemistry 47(12), 2012, 2347-2355. Gearchiveerd op 29 juni 2020.
- ↑ BOSBOUWSTATISTIEKEN November2017. Gearchiveerd op 25 juni 2023.