Targa Florio

autorace voor sportwagens die vanaf 1906 jaarlijks plaatsvond op een stratencircuit in Sicilië

De Targa Florio ("Targa" betekent "schild") was een autorace voor sportwagens georganiseerd door de Siciliaanse ondernemer Vincenzo Florio die vanaf 1906 jaarlijks plaatsvond op een stratencircuit in Sicilië. De snelheidswedstrijd werd gehouden tot 1977; daarna werd ze vervangen door een rally, de Targa Florio Rally. Van 1955 tot 1973 telde ze mee voor het wereldkampioenschap sportwagens.

Alessandro Cagno tijdens de Targa Florio van 1907

Geschiedenis

bewerken
 
Luigi Fagioli,1928, Maserati 26 MM

De wedstrijd was een idee van de rijke Siciliaanse ondernemer en race-enthousiasteling Vincenzo Florio. Hij had een parcours van 146 kilometer lengte uitgetekend over verraderlijke, bergachtige wegen in het Madoniegebergte in de buurt van Palermo. Op 6 mei 1906 kwamen tien wagens aan de start, die om de tien minuten vertrokken voor drie ronden over het parcours. De winnaar van die eerste wedstrijd, Alessandro Cagno in een Itala, deed er 9 uur en 32 minuten over, met een gemiddelde snelheid van 46,8 kilometer per uur.

Aan de tweede editie deden al 46 auto's mee. Ze werd gewonnen door Felice Nazzaro, die later met een eigen automerk Nazzaro zou beginnen.

Bij het begin van de jaren 1920 was de Targa Florio de belangrijkste sportwagenrace; de 24 uur van Le Mans of de Mille Miglia bestonden nog niet. Er deden fabrieksteams mee van o.m. Alfa Romeo en Fiat.

Het parcours van de wedstrijd werd herhaaldelijk gewijzigd. Tussen 1912 en 1914 en van 1948 tot 1950 was dat één grote ronde op Sicilië van ongeveer 1000 kilometer. Vanaf 1919 werd gereden op een kortere omloop van 108 kilometer, die vier- of vijfmaal moest afgelegd worden. In 1931 werd nog eenmaal op het oorspronkelijke parcours gereden en vanaf het volgende jaar op een nog korter parcours van 72 kilometer, met uitzondering van de jaren 1937-1940 toen de race op een gesloten circuit in het Parco della Favorita in Palermo werd gehouden. Van 1941 tot 1947 werd de wedstrijd niet gehouden.

Na het tragische ongeval op de Mille Miglia van 1957 werd de Targa Florio dat jaar niet gehouden als een snelheidswedstrijd maar als een regelmatigheidsproef. De editie van dat jaar werd gewonnen door Fabio Colona in een Fiat 600.

In 1971 nam Liane Engeman deel met een Porsche 911. De laatste Targa Florio die meetelde voor het wereldkampioenschap werd gewonnen door Gijs van Lennep en Herbert Müller in een Porsche 911 Carrera RSR. Het was de elfde overwinning voor Porsche sinds het merk met een Porsche 550 de wedstrijd voor het eerst won in 1956. Twee dodelijke ongevallen tijdens die wedstrijd van 1973 waren er de oorzaak van dat de wedstrijd haar internationaal statuut verloor.

De volgende vier jaren was de Targa Florio een Italiaanse nationale race. Een ongeval in 1977 waarbij twee toeschouwers omkwamen (de race werd voortijdig gestopt na twee van de vier ronden) bezegelde definitief het lot van de Targa Florio als sportwagenrace.

Een targa-dak is een bijzondere vorm van een cabriolet (auto met te openen dak). Het verschil met een cabriolet is, dat alleen het dak boven de bestuurder en passagier(s) kan worden verwijderd en meestal de achterruit blijft zitten. Toen Porsche in 1966 een naam moest bedenken voor het nieuwe model met wegneembaar dak nam men de naam "targa" aan omdat het merk veel overwinningen had behaald in de Targa Florio.

Winnaars

bewerken

[1]

Jaar Winnaar Auto Tijd Afstand
(km)
Snelheid
(km/h)
Rondes Circuit Variant
1906   Alessandro Cagno Itala 35/40 HP 9:32:22 446.469 46.80 3 Grande Circuit (146 km)
1907   Felice Nazzaro Fiat 28/40 HP 8:17:36 446.469 53.83 3
1908   Vincenzo Trucco Isotta Fraschini 50 HP 7:49:26 446.469 57.06 3
1909   Francesco Ciuppa S.P.A. 28/40 HP 2:43:19 148.823 54.67 1
1910   Tullio Cariolato Franco Automobili 35/50 HP 6:20:47 297.646 46.90 2
1911   Giovanni "Ernesto" Ceirano SCAT 22/32 HP 9:32:22 446.469 46.80 3
1912   Cyril Snipe SCAT 25/35 HP 23:37:19 979.000 41.44 1 Island Tour (kort) (979 km)
1913   Felice Nazzaro Nazzaro Tipo 2 19:18:40 979.000 50.70 1
1914   Giovanni "Ernesto" Ceirano SCAT 22/32 16:51:31 979.000 58.07 1
1919   André Boillot Peugeot EXS 7:51:01.8 432 55 4 Media Circuit (108 km)
1920   Guido Meregalli Nazzaro GP 8:27:23.8 432 50.924 4
1921   Giulio Masetti Fiat 451 7:25:05.2 432 58.236 4
1922   Giulio Masetti Mercedes GP/14 6:50:50.2 432 63.091 4
1923   Ugo Sivocci Alfa Romeo RL Targa Florio 7:18:00.2 432 59.177 4
1924   Christian Werner Mercedes Tipo Indy 2,0 6:32:37.4 432 66.010 4
1925   Bartolomeo Costantini Bugatti T35 7:32:27.2 540 71.609 5
1926   Bartolomeo Costantini Bugatti T35T 7:20:45.0 540 73.507 5
1927   Emilio Materassi Bugatti T35C 7:35:55.4 540 71.065 5
1928   Albert Divo Bugatti T35B 7:20:56.6 540 73.478 5
1929   Albert Divo Bugatti T35C 7:15:41.7 540 74.366 5
1930   Achille Varzi Alfa Romeo P2 6:55:16.6 540 78.010 5
1931   Tazio Nuvolari Alfa Romeo 8C-2300 Monza 9:00:27.0 584 64.834 4 Grande Circuit (146 km)
1932   Tazio Nuvolari Alfa Romeo 8C-2300 Monza 7:15:50.6 574 79.296 8 Piccolo Circuit (72 km)
1933   Antonio Brivio Alfa Romeo 8C-2300 Monza 6:35:03.0 504 76.729 7
1934   Achille Varzi Alfa Romeo Tipo-B P3 6:14:26.8 432 69.222 6
1935   Antonio Brivio Alfa Romeo Tipo-B P3 5:27:29.0 432 80.010 6
1936   Constantino Magistri Lancia Augusta 2:08:47.2 144 67.088 2
1937   Giulio Severi Maserati 6CM 2:55'49.0 315.6 107.704 60 Favorita Park (5,26 km)
1938   Giovanni Rocco Maserati 6CM 1:30'04.6 171.6 114.303 30
1939   Luigi Villoresi Maserati 6CM 1:40.15.4 228 136.445 40
1940   Luigi Villoresi Maserati 4CL 1:36.08.6 228 142.288 40
1948   Clemente Biondetti
  Igor Troubetzkoy
Ferrari 166 12:12'00.0 1080 88.866 1 Island Tour (lang) (1080 km)
1949   Clemente Biondetti
  Aldo Benedetti
Ferrari 166 SC 13:15.09.4 1080 81.494 1
1950   Mario Bornigia
  Giancarlo Bornigia
Alfa Romeo -
6C 2500 Competizione
12:26.33.0 1080 86.794 1
1951   Franco Cortese Frazer Nash 7:31.04.8 576 76.631 8 Piccolo Circuit (72 km)
1952   Felice Bonetto Lancia Aurelia B20 7:11.58.0 576 76.631 8
1953   Umberto Maglioli Lancia D20 3000 7:08.35.8 576 80.635 8
1954   Piero Taruffi Lancia D 24 6:24.18.0 576 89.930 8
1955   Stirling Moss
  Peter Collins
Mercedes-Benz 300 SLR 9:43.14.0 936 96.290 13 Piccolo Circuit (72 km)
1956   Umberto Maglioli
  Huschke von Hanstein
Porsche 550 7:54.52.6 720 90.770 10
1957   Fabio Colona Fiat 600 - 359 - 5
1958   Luigi Musso
  Olivier Gendebien
Ferrari 250 TR 58 10:37.58.1 1008 94.801 14
1959   Edgar Barth
  Wolfgang Seidel
Porsche RSK 11:02.21.8 1008 91.309 14
1960   Jo Bonnier
  Hans Herrmann
  Graham Hill
Porsche RS60 7:33.08.2 720 95.320 10
1961   Wolfgang von Trips
  Olivier Gendebien
Ferrari Dino 246 SP 6:57.39.4 720 103.433 10
1962   Willy Mairesse
  Ricardo Rodriguez
  Olivier Gendebien
Ferrari Dino 246 SP 7:02'56.3 720 102.143 10
1963   Jo Bonnier
  Carlo Maria Abate
Porsche 718 GTR 6:55.45.1 720 109.908 10
1964   Colin Davis
  Antonio Pucci
Porsche 904 GTS 7:10.53.3 720 100.258 10
1965   Nino Vaccarella
  Lorenzo Bandini
Ferrari 275 P2 7:01:12.4 720 102.563 10
1966   Willy Mairesse
  Herbert Müller
Porsche Carrera 6[2] 7:16:32.6 720 98.910 10
1967   Paul Hawkins
  Rolf Stommelen
Porsche 910[3] 6:37.01.0 720 108.812 10
1968   Vic Elford
  Umberto Maglioli
Porsche 907 6:28:47.9 720 111.112 10
1969   Gerhard Mitter
  Udo Schütz
Porsche 908/2 6:07:45.3 720 117.469 10
1970   Jo Siffert
  Brian Redman
Porsche 908/3[4] 6:35.30.0 792 120.152 11
1971   Nino Vaccarella
  Toine Hezemans
Alfa Romeo 33/3 6:35:46.2 792 120.070 11
1972   Arturo Merzario
  Sandro Munari
Ferrari 312PB 6:27:48.0 792 122.537 11
1973   Herbert Müller
  Gijs van Lennep
Porsche 911 Carrera RSR[5] 6:54:20.1 792 114.691 11
1974   Gérard Larrousse
  Amilcare Ballestrieri
Lancia Stratos[6] 4:35:02.6 576 114.883 8 Piccolo Circuit (72 km)
1975   Nino Vaccarella
  Arturo Merzario
Alfa Romeo 33TT12[7] 4:59:16.7 576 120.895 8
1976   Eugenio Renna "Amphicar"
  Armando Floridia
Osella PA4-BMW[8] 5:43:46.0 576 99.090 8
1977   Raffaele Restivo
  Alfonso Merendino "Apache"
Chevron B36-BMW[8] 2:41:17.0 288 107.140 4

De wedstrijden gereden tussen 1955 en 1973 maakten deel uit van het wereldkampioenschap sportwagens, waarbij de wedstrijd van 1957 een "regelmatigheidsproef" was, naar aanleiding van het tragische ongeval dat dat jaar plaatsvond in de Mille Miglia.

Galerij

bewerken
bewerken

Literatuur

bewerken
  • (en) Targa Florio 20th century epic. Pino Fondi. Giorgio Nada Editore. Italia 2006. ISBN 88-7911-270-8
  • Targa Florio Il Mito. Giuseppe Valenza. Legenda editore. Settimo Milanese. Italia. 2007. ISBN 978-88-88165-17-2
Zie de categorie Targa Florio van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.