Steve Davis

Steve Davis
	Steve Davis (2014)
Persoonlijke informatie
Bijnaam	The Nugget
Geboortedatum	22 augustus 1957
Land	Engeland
Sportieve informatie
Hoogste ranking	#1 (7 jaar)
Hoogste break	147
	Toernooizeges
Ranking	28
Niet-ranking	52
Wereldkampioen	1981, 1983, 1984, 1987, 1988, 1989
Portaal	Sport

Steve Davis (Londen, 22 augustus 1957) is een Engels voormalig professioneel snookerspeler. Zijn gloriedagen beleefde hij in de jaren 80, waarin hij in totaal zes keer het wereldkampioenschap in de Crucible in Sheffield won.

Hij is geen familie van de snookerspelende broers Fred en Joe Davis, de grondleggers van het moderne snooker.

Hij werd professioneel speler in 1978, op zijn 21ste. Hij won het wereldkampioenschap voor de eerste keer in 1981 en daarna nog vijf keer, een record in die tijd. In de jaren 90 nam Stephen Hendry de rol van Davis als dominerende speler in het wereldkampioenschap over.

Zijn finale van het wereldkampioenschap van 1985 tegen Dennis Taylor werd rechtstreeks uitgezonden en haalde een recordaantal kijkers van 18 miljoen mensen. Dat was bijna een derde van de toenmalige bevolking van het Verenigd Koninkrijk. De wedstrijd duurde tot diep in de nacht en werd uiteindelijk met 18-17 gewonnen door Taylor, waarbij de laatste zwarte bal de beslissing bracht.

Davis staat erom bekend dat hij erg koel blijft wanneer hij onder hoge druk staat, wat hem de bijnamen The Ginger Magician (De Rossige Tovenaar) en The Nugget (De Goudklomp) opleverde.

Vanwege zijn emotieloze gelaatsuitdrukking en zijn monotone stem had Davis in de jaren 80 een saai imago, in die mate dat hij in de serie Spitting Image zelfs Steve 'interesting' Davis werd genoemd. Dit veranderde in de jaren 90, toen Davis zijn topjaren achter zich had liggen en hij meer voor zijn plezier ging spelen. Hij werd losser (vooral buiten de tafel) en daardoor een stuk populairder. Hij presenteerde enige tijd een eigen televisiequiz. Soms liet Davis nog serieus van zich spreken op de snookertafel. Zo won hij in 1997 vanuit het niets het Masters-toernooi en wist hij in 2005, op zijn 48e, door te dringen tot de finale van het UK Championship, die hij verloor van Ding Junhui. Dit nadat hij in de halve finale nog wel zijn rivaal Stephen Hendry had verslagen. In 2010 reikte hij tijdens de wereldkampioenschappen in Sheffield tot de kwartfinale, na onder andere regerend wereldkampioen John Higgins te hebben verslagen.

Tot en met april 2016 nam Davis deel aan de grote toernooien. Al tijdens zijn actieve carrière schoof hij na uitschakelingen aan bij de BBC in de rol van medecommentator en analist gedurende de rest van het toernooi, meestal samen met John Parrott of Stephen Hendry, eveneens voormalig wereldkampioenen. Na zijn uitschakeling in de WK-voorrondes van april 2016 kondigde hij zijn afscheid als professioneel speler aan. Hij kreeg tijdens het WK een ereronde met de trofee in handen.

In 2013 won hij voor het eerst de World Seniors Championship. In de finale versloeg hij Nigel Bond met 2-1.

Naast de snookersport is hij een pool- en pokerspeler.

Hij is een fan van de Franse progressieve Rockband Magma en heeft ooit, voornamelijk voor eigen plezier, een concert van deze band georganiseerd in Londen. Davis is ook een club en festival DJ en gaf in 2016 op het Glastonbury Festival een optreden. In 2018 was hij aanwezig op het Best Kept Secret (festival)

In 1988 werd Davis onderscheiden met een benoeming tot Lid in de Orde van het Britse Rijk en in 2001 werd hij bevorderd tot Officier in dezelfde orde.

Belangrijkste resultaten bewerken

Rankingtitels bewerken

#	Seizoen	Toernooi	Verliezend finalist		Score
1.	1980/1981	Wereldkampioenschap	Doug Mountjoy	WAL	18-12
2.	1982/1983	Scottish Masters	Paul Hunter	ENG	9-4
3.	1982/1983	Wereldkampioenschap	Cliff Thorburn	CAN	18-6
4.	1983/1984	Scottish Masters	Tony Knowles	ENG	9-5
5.	1983/1984	Scottish Open	Cliff Thorburn	CAN	9-4
6.	1983/1984	Wereldkampioenschap	Jimmy White	ENG	18-16
7.	1984/1985	UK Championship	Alex Higgins	NIR	16-8
8.	1984/1985	Scottish Open	Tony Knowles	ENG	9-2
9.	1985/1986	World Open	Dennis Taylor	NIR	10-9
10.	1985/1986	British Open	Willie Thorne	ENG	12-7
11.	1986/1987	Wereldkampioenschap	Joe Johnson	ENG	18-14
12.	1987/1988	UK Championship	Jimmy White	ENG	16-14
13.	1987/1988	Scottish Open	Cliff Thorburn	CAN	12-5
14.	1987/1988	Wereldkampioenschap	Terry Griffiths	WAL	18-11
15.	1988/1989	Scottish Open	Jimmy White	ENG	12-6
16.	1988/1989	Wereldkampioenschap	John Parrott	ENG	18-3
17.	1989/1990	World Open	Dean Reynolds	ENG	10-0
18.	1989/1990	Scottish Open	Stephen Hendry	SCO	9-4
19.	1992/1993	European Masters	Stephen Hendry	SCO	10-4
20.	1992/1993	British Open	James Wattana	THA	10-2
21.	1993/1994	Welsh Open	Alan McManus	SCO	9-6
22.	1994/1995	Welsh Open	John Higgins	SCO	9-3

Niet-rankingtitels bewerken

#	Seizoen	Toernooi	Verliezend finalist		Score
1.	1980/1981	UK Championship	Alex Higgins	NIR	16-6
2.	1980/1981	British Open	David Taylor	ENG	9-6
3.	1981/1982	UK Championship	Terry Griffiths	WAL	16-3
4.	1981/1982	Masters	Terry Griffiths	WAL	9-5
5.	1981/1982	Scottish Open	Dennis Taylor	NIR	9-0
6.	1981/1982	British Open	Terry Griffiths	WAL	9-7
7.	1982/1983	Irish Masters	Ray Reardon	WAL	6-5
8.	1983/1984	British Open	n.v.t.
9.	1983/1984	Irish Masters	Ray Reardon	WAL	9-1
10.	1985/1986	China Masters	Dennis Taylor	NIR	2-1
11.	1986/1987	China Masters	Terry Griffiths	WAL	3-0
12.	1986/1987	Irish Masters	Willie Thorne	ENG	9-1
13.	1986/1987	Premier League	n.v.t.
14.	1987/1988	Masters	Mike Hallett	ENG	9-0
15.	1987/1988	Irish Masters	Neal Foulds	ENG	9-4
16.	1987/1988	Premier League	n.v.t.
17.	1988/1989	Premier League	n.v.t.
18.	1989/1990	Irish Masters	John Parrott	ENG	9-5
19.	1989/1990	Premier League	n.v.t.
20.	1992/1993	Irish Masters	Alan McManus	SCO	9-4
21.	1993/1994	Irish Masters	Alan McManus	SCO	9-8
22.	1996/1997	Masters	Ronnie O'Sullivan	ENG	10-8

Wereldkampioenschap bewerken

Hoofdtoernooi (laatste 32 of beter):

#	Seizoen	Editie	Prestatie	Extra
1.	1978/1979	WK 1979	Laatste 16	Verloor met 13-11 van Dennis Taylor
2.	1979/1980	WK 1980	Kwartfinale	Verloor met 13-9 van Alex Higgins
3.	1980/1981	WK 1981	Wereldkampioen	Won met 18-12 van Doug Mountjoy
4.	1981/1982	WK 1982	Laatste 32	Verloor met 10-1 van Tony Knowles
5.	1982/1983	WK 1983	Wereldkampioen	Won met 18-6 van Cliff Thorburn
6.	1983/1984	WK 1984	Wereldkampioen	Won met 18-16 van Jimmy White
7.	1984/1985	WK 1985	Finale	Verloor met 18-17 van Dennis Taylor
8.	1985/1986	WK 1986	Finale	Verloor met 18-12 van Joe Johnson
9.	1986/1987	WK 1987	Wereldkampioen	Won met 18-14 van Joe Johnson
10.	1987/1988	WK 1988	Wereldkampioen	Won met 18-11 van Terry Griffiths
11.	1988/1989	WK 1989	Wereldkampioen	Won met 18-3 van John Parrott
12.	1989/1990	WK 1990	Halvefinale	Verloor met 16-14 van Jimmy White
13.	1990/1991	WK 1991	Halvefinale	Verloor met 16-10 van John Parrott
14.	1991/1992	WK 1992	Laatste 32	Verloor met 10-4 van Peter Ebdon
15.	1992/1993	WK 1993	Laatste 16	Verloor met 13-11 van Alan McManus
16.	1993/1994	WK 1994	Halvefinale	Verloor met 16-9 van Stephen Hendry
17.	1994/1995	WK 1995	Laatste 32	Verloor met 10-7 van Andy Hicks
18.	1995/1996	WK 1996	Kwartfinale	Verloor met 13-10 van Peter Ebdon
19.	1996/1997	WK 1997	Laatste 16	Verloor met 13-3 van Ken Doherty
20.	1997/1998	WK 1998	Laatste 16	Verloor met 13-7 van Mark Williams
21.	1998/1999	WK 1999	Laatste 32	Verloor met 10-9 van Joe Perry
22.	1999/2000	WK 2000	Laatste 16	Verloor met 13-11 van John Higgins
23.	2002/2003	WK 2003	Laatste 32	Verloor met 10-6 van Stephen Lee
24.	2003/2004	WK 2004	Laatste 32	Verloor met 10-7 van Anthony Hamilton
25.	2004/2005	WK 2005	Kwartfinale	Verloor met 13-4 van Shaun Murphy
26.	2005/2006	WK 2006	Laatste 16	Verloor met 13-7 van Shaun Murphy
27.	2006/2007	WK 2007	Laatste 32	Verloor met 10-9 van John Parrott
28.	2007/2008	WK 2008	Laatste 32	Verloor met 10-8 van Stuart Bingham
29.	2008/2009	WK 2009	Laatste 32	Verloor met 10-2 van Neil Robertson
30.	2009/2010	WK 2010	Kwartfinale	Verloor met 13-5 van Neil Robertson

Bronnen, noten en/of referenties