Achilles (tankjager)
Dit artikel komt mogelijk voor verwijdering in aanmerking.
Het overleg hierover wordt gevoerd op deze discussiepagina. Iedereen is welkom daaraan bij te dragen.
Zie voor meer informatie: Waarom staat mijn artikel op de beoordelingslijst. Voel je vrij het artikel te bewerken.
Haal de pagina echter niet leeg en verwijder deze boodschap niet voordat de discussie gesloten is.
Zie voor meer informatie: Waarom staat mijn artikel op de beoordelingslijst. Voel je vrij het artikel te bewerken.
Haal de pagina echter niet leeg en verwijder deze boodschap niet voordat de discussie gesloten is.
De 17 pdr Self Propelled Achilles (17pdr SP Achilles) was een Britse variant op de Amerikaanse M10-tankjager, uitgerust met een Brits Ordnance QF 17 pounder-antitankwapen in plaats van een M7 3-inch (76,2 mm) kanon. De Achilles was met 1100 omgebouwde M10's het op een na meest gebruikte gevechtsvoertuig met een 17 pounder, na de Sherman Firefly.
17pdr SP Achilles | ||
---|---|---|
Een Achilles in La Roche-en-Ardenne, België
| ||
Type | Tankjager | |
Land van oorsprong | Verenigd Koninkrijk | |
Productiegeschiedenis | ||
Producent | Fisher Tank Arsenal Grand Blanc | |
Aantal gebouwd | 1100 | |
Specificaties | ||
Massa | 29,6 ton | |
Lengte | 7,01 meter (23 feet) inclusief geweer | |
Lengte | 5,97 meter (19 feet) exclusief geweer | |
Breedte | 3,05 meter (10 feet) | |
Hoogte | 2,57 meter (8 feet) | |
Bemanning | 5 leden | |
Patroon | Ordnance QF 17-pounder (76,2 mm) | |
Projectielsnelheid | 51 km/u (32 mpu) | |
Effectief bereik | 300 km |
De naam "Achilles" werd officieel toegepast op zowel de variant met het M7 3-inch-kanon als die met de 17 pounder, maar werd tijdens de Tweede Wereldoorlog weinig gebruikt. Destijds werd het voertuig 17pdr M10 of 17pdr SP M10, en soms ook "Firefly" genoemd. Sindsdien wordt de naam vrijwel uitsluitend gebruikt voor de variant met de 17 pounder.
Bronnen
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel 17pdr SP Achilles op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.