Rekspanning: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k +synoniem |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Rekspanning''', '''trekspanning''' of '''extensiespanning''' is een [[mechanische spanning]] die tot [[uitrekking]] of [[expansie]] van een materiaal leidt. De lengte van het materiaal kan toenemen tot de [[treksterkte]] van het materiaal wordt overschreden, waarna het breekt.
In een [[homogeen|homogene]] staaf waaraan aan beide kanten wordt getrokken wordt de extensiespanning gegeven door:
Regel 6:
waarin <math>\sigma</math> de extensiespanning is, <math>F</math> de [[kracht]] waarmee aan de staaf getrokken wordt (de [[tensie]]) en <math>A</math> de oppervlakte van de doorsnee van de staaf.
Zoals bij alle spanningen is de [[eenheid (natuurkunde)|eenheid]] voor extensiespanning de [[Pascal (eenheid)|pascal]] (afgekort '''Pa''', 1 Pa = 1 N/m²). Een trekspanning is per definitie negatief en in een driedimensionale spanningstoestand is de richting van de trekspanning de kleinste spanningsrichting. Omdat de drie ruimtelijke componenten van de spanning worden genoteerd op volgorde van grootte, wordt de rekspanning altijd als σ<sub>3</sub> genoteerd.
Veel eigenschappen van een materiaal kunnen worden afgeleid uit een [[trekproef]]. In zo'n experiment wordt een voorwerp van het materiaal met constante snelheid van [[vervorming]] uitgerekt, terwijl de benodigde spanning wordt gemeten.
| |||