Charles Hapgood: verschil tussen versies

In 1958 publiceerde Hapgood zijn hiermee verzamelde ideeën in zijn boek ''The Earth's Shifting Crust''. [[Albert Einstein]] schreef kort voor zijn dood in 1955 het voorwoord van dit boek. In dit boek, alsmede in zijn latere boeken ''[[Maps of the Ancient Sea Kings]]'' (1966) en ''The Path of the Pole'' (1970) stelde Hapgood dat de [[aardas]] meerdere malen in de loop van de geologische geschiedenis een onregelmatige verschuiving heeft vertoond. De tegelijk met de publicatie van zijn ideeën in opkomst zijnde theorie van de [[platentektoniek]], beschouwde hij als onzin. Volgens Hapgood was het buitenste deel van de aarde een ononderbroken korst die tijdens catastrofale gebeurtenissen in zijn geheel op drift kon raken. De ideeën van Hapgood zijn niet op geologisch onderzoek gebaseerd en in feite was door geologen op dat moment al geheel aanvaard dat de aardkorst uit verschillende delen was opgebouwd. De platentektoniek, die tegenwoordig gemeen goed is, laat geen ruimte voor zijn ideeën. De ideeën van Hapgood, zelf geen geoloog, hebben onder geologen dan ook geen enkele steun.

 

In zijn boek ''[[Maps of the Ancient Sea Kings]]'' gebruikt hij een aantal kaarten, waaronder de beroemde [[Piri Reis kaart|kaart van Piri Re'is]], waarop een zuidelijk continent te zien is dat sterk lijkt op [[Antarctica]]. Volgens Hapgood toont dit aan dat er een poolverschuiving van zo'n 15° moet hebben plaatsgevonden, zo'n 9500 jaar geleden en dat gedeeltes van Antarctica ijsvrij waren in die tijd. Een andere aanwijzing die erop zou duiden dat de polen zijn verschoven is de dikte van het poolijs zelf. Op plaatsen met de minste neerslag is het aanwezige ijs het dikst en oudst. Dit zou ook de locatie zijn van de pool in het verre verleden. In de regio's met de meeste neerslag is het ijs daarentegen het dunst en meest vers. Dit zouden de ijsvrije en meer gematigde streken zijn van het toenmalige continent.

 

 

{{Appendix}}

{{DEFAULTSORT:Hapgood, Charles}}

[[Categorie:Amerikaans historicus]]