Signaalmolecuul: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
Een '''signaalmolecuul''' of '''signaalstof''' is, in de [[fysiologie]], een [[chemische verbinding]] die informatie tussen [[cel (biologie)|cellen]] binnen een organisme, of tussen [[organel|onderdelen]] binnen een cel overdraagt. Deze moleculen worden afgegeven door de cel die het signaal afgeeft, overbruggen de [[intercellulaire ruimte]] door middel van [[diffusie]], en binden aan een [[Receptor (biochemie)|receptor]] in een andere cel. Binnen de cel die het signaal ontvangt, vinden dan door [[enzym]]en gecontroleerde [[chemische reactie]]s plaats, die ertoe leiden dat er veranderingen in die cel plaatsvinden. Voorbeelden van signaalstoffen zijn [[hormonen]], [[cytokinen]] en [[neurotransmitter]]s.
 
Eenvoudig gezegd kunnen cellen berichten uit hun [[inwendig milieu|omgeving]] ontvangen door middel van signaalmoleculen. Signaalmoleculen binden aan specifieke [[receptor (biochemie)|receptoren]] waarvan de bindingsplaats gelegen is aan de buitenkant van de [[celmembraan]] (plasmamembraan). Receptoren steken door de [[celmembraan|plasmamembraan]] heen en kunnen zo communiceren met de binnenkant van de cel (het [[cytoplasma]]). Op deze manier worden [[extracellulaire]] boodschappen van diverse aard doorgegeven en weten de cellen wat te doen. Naarmate de mens [[veroudering (mens)|ouder wordt]] neemt de hoeveelheid signaalmoleculen af.