Multikernprocessor: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
Een '''multikernprocessor''' of '''multicoreprocessor''' is een [[geïntegreerde schakeling|chip]] waarop meerdere [[Processor (computer)|processor]]
Bij een dubbelkernprocessor of '''dualcore''' zitten er op één chip twee
Door het groeiende aantal processen dat op een gewone desktopcomputer draait, de vele dingen die mensen met hun [[computer]] doen terwijl ze met iets anders bezig zijn, de hoge prijs van echte multiprocessorsystemen en daarnaast de hoge effectiviteit van het werken met meerdere ''[[thread (informatica)|threads]]'', is het tegenwoordig interessant om kernen op één processor te integreren.
Regel 14:
Het productieproces van de processors vereist dat processorkernen tegelijk succesvol gefabriceerd worden. Indien een kern defect is, zijn de andere ook niet meer bruikbaar, tenzij daarmee speciaal rekening wordt gehouden in het productieproces. Zo verkopen fabrikanten wel processoren met drie kernen. Dat zijn in sommige gevallen feitelijk processoren met vier kernen waarvan één kern defect is of niet aan de specificaties voldoet, en die is uitgeschakeld. Vanuit fabricageoogpunt zijn multikernprocessors dan ook niet makkelijk hanteerbaar.
Ook betekent een verdubbeling van het aantal kernen vrijwel een verdubbeling van het energieverbruik van de processor. Dit levert warmteproblemen op en om dit te compenseren dient in veel gevallen de kloksnelheid van de processor verlaagd te worden. Applicaties die slechts één kern (van meer) kunnen gebruiken, zullen daardoor trager werken dan in een enkelkernsysteem waar een hoger geklokte processor in zit. Intel heeft dit probleem min of meer verholpen met de introductie van Turbo Boost bij de Nehalem-architectuur (Core i7). Wanneer er slechts één kern belast wordt, worden de overige kernen uitgeschakeld. De kloksnelheid van de belaste kern vermeerdert aanzienlijk. Als de belasting
==Zie ook==
| |||