Steve Slagle: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Edoderoobot (overleg | bijdragen)
k #add_Authority_control
kGeen bewerkingssamenvatting
 
Regel 2:
 
== Biografie ==
Slagle groeide op in een [[suburb]] van [[Philadelphia (Pennsylvania)|Philadelphia]]. Hij studeerde aan [[Berklee College of Music]] en [[Manhattan School of Music]]. Tijdens zijn studietijd in [[Boston]] speelde hij samen met medestudenten als [[John Scofield]], [[Joey Baron]] en [[Joe Lovano]]. Tevens werkte hij samen met de band van [[Stevie Wonder]]. In [[New York City(stad)|New York]] werkte hij met [[Machito]]. Hij trad op met o.m. [[Woody Herman]] en [[Cab Calloway]] en toerde en/of nam op met [[Ray Barretto]], [[Steve Kuhn]], [[Lionel Hampton]] en [[Brother Jack McDuff]]. Hij was lid van de groep van [[Carla Bley]] en trad op met [[Liberation Music Orchestra]] van [[Charlie Haden]]. Hij was muzikaal leider van de band van [[Ray Barretto]] en [[arrangeur]] en saxofonist van de [[Charles Mingus|Mingus Big Band]] waarmee hij twee albums opnam die werden genomineerd voor een [[Grammy]]. Hij speelde in verschillende bands van Joe Lovano. Een album van Lovano waarop hij meespeelt kreeg een Grammy, ''52nd Street Themes''.
 
Midden jaren 80 ging hij zijn eigen groepen leiden. Een van die bands leidde hij met [[Dave Stryker]]. Slagle richt zich tegenwoordig vooral op het combo. In de jaren 90 en het eerste [[decennium]] van de 21ste eeuw toerde hij regelmatig internationaal, ook in [[Europa (werelddeel)|Europa]].
Regel 97:
{{Bibliografische informatie}}
 
{{DEFAULTSORT:Slagle, Steve}}
[[Categorie:Amerikaans jazzcomponist]]
[[Categorie:Amerikaans jazzfluitist]]