Creditcard: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k haakjes |
k Invulling parameters sjabloon |
||
Regel 5:
== Lening ==
Bij het gebruik van een creditcard wordt vanuit wettelijk oogpunt een (persoonlijke) lening aangegaan. Dit verklaart waarom de aanvraag van een kredietkaart steeds een kredietwaardigheidsonderzoek van de verstrekker (vaak financiële instelling) vergt. De ''bestedingslimiet'' is het bedrag per maand dat besteed kan worden. Bij maandelijkse betaling van het uitstaande bedrag is dit tevens de maximale schuld.
== ''Creditcard brands'' en varianten ==
Regel 29:
==Internetbetalingen==
Met een creditcard kunnen op het internet artikelen gekocht worden in webshops. Er is geen pin, geen elektronische handtekening en geen directe verbinding met de creditcardinstantie nodig, alleen het creditcardnummer, tenaamstelling en einddatum. Aan zulke betalingen komt de fysieke kaart dus niet te pas, behalve voor het aflezen van de gegevens.
Om de veiligheid van creditcardtransacties op internet te verhogen, wordt het echter steeds gebruikelijker dat er naast bovengenoemde gegevens een extra verificatiestap moet worden doorlopen. Met een zogeheten internet-interface brengt de internetondernemer de kaarthouder in contact met de kaartuitgevende bank. De klant krijgt een scherm voor zich en moet zijn vaste of [[eenmalig wachtwoord]] invoeren.
Regel 50:
Creditcards worden steeds vaker gebruikt als alternatief voor een [[persoonlijke lening]]. Tussen 1998 en 2010 stegen de creditcardschulden in Nederland van 200 miljoen euro naar 1,4 miljard euro (bron: CBS). Consumenten betalen hierdoor hoge rentes, met name indien zij met verschillende creditcards schuld op schuld stapelen. Deze rente is veel hoger dan de rente op een [[doorlopend krediet]]. Dit is ook de reden dat de kaarten voor de banken financieel aantrekkelijk zijn.
In de Verenigde Staten is de problematiek van de creditcardschulden nog aanzienlijk groter dan in Europa.{{
==Fraude==
| |||