Driefasespanning: verschil tussen versies

 

 

==Geschiedenis==

 

==Reden voor gebruik van wisselspanning==

De belangrijkste reden voor het gebruik van een driefasig netwerk is het gebruik van in de industrie toegepaste, krachtige [[Driefasige asynchrone motor|inductiemotoren]] of [[driefasige asynchrone motor]]en die voor draaistroom zijn gebouwd. De driefasige inductiemotor van [[Nikola Tesla]] berust op het principe van het magnetisch draaiveld, in dit geval opgewekt door drie wisselstromen die 120° uit fase zijn. Met deze uitvinding werd een elektromotor verkregen die niet alleen efficiënt, simpel en goedkoop te bouwen was, maar die ook nauwelijks kapot kon gaan: de rotor met de lagers waarop hij draait zijn de enige bewegende delen en dus ook de enige delen van de machine die kunnen slijten. Alle andere elektromotoren van die tijd moesten gebruikmaken van inefficiënte [[koolborstel]]s als glijcontacten en [[commutator]]en (stroomomkeerders); allemaal onderdelen die gemakkelijk defect konden raken. Voorts was dit type motor gemakkelijk te bouwen voor grote vermogens en hoge spanningen en had hij een constante snelheid bij variabele belasting.

 

 

==Gescheiden wikkelingen==

De in de centrales opgestelde generatoren bevatten drie gescheiden wikkelingen, deel uitmakend van de ''stator'', die ten opzichte van elkaar 120° zijn verschoven, en die drie spanningen opwekken met een frequentie van 50 hertz. Aangezien de wikkelingen ruimtelijk 120° zijn verschoven, of ten opzichte van elkaar een faseverschil hebben van 2/3 π, en de ''rotor'' van de generator steeds langs deze verschoven wikkelingen draait en ze een voor een passeert, zullen ook de opgewekte spanningen - zoals de afbeelding laat zien - niet gelijktijdig op hun maximum zijn of door nul gaan,

[[Bestand:Driefasensysteem.jpg|right|400px|Driefasensysteem]]

 

De spanning E1 legt in één periode een hoek van 360° af, wat overeenkomt met een hoek van ''2π radialen''. Dit geldt ook voor de twee andere spanningen E2 en E3. Het enige verschil is, dat E2 een hoek van 120° later hiermee begint en E3 een hoek van 240° later, zodat de onderlinge faseverschuiving 120° is. In het vectordiagram komt deze faseverschuiving verder tot uitdrukking.

==Sterschakeling==

[[Bestand:Sterschakeling.jpg|right|300px|Sterschakeling]]

 

De drie wikkelingen u₁, v₁, en w₁ van de transformator voeden de fasen L1, L2 en L3. Op het [[sterpunt|gemeenschappelijke nulpunt]] N worden de andere einden u₂, v₂ en w₂ van de wikkelingen met elkaar verbonden. Op elk van de wikkelingen, dus tussen L1 en N, tussen L2 en N en tussen L3 en N is de ''fasespanning'' ''U''_fase aanwezig. De spanning tussen L1 en L2, tussen L1 en L3 en tussen L2 en L3 noemt men de ''lijnspanning'' ''U''_lijn of de ''gekoppelde spanning''.

 

===Rekenvoorbeeld===

:<math>I_\text{lijn} =\frac {P}{\sqrt{3}\, U_\text{lijn} \cos \varphi}</math>

 

 

==Laagspanning==

 

==Gebruik==

Bij aansluiting van alle drie de fasen worden drie hoofdzekeringen en een driefase-elektriciteitsmeter toegepast. Pas na de meter kan men kiezen tussen drie aparte groepen van 230&nbsp;V of (ook) een driefasige ''[[krachtstroom]]''-groep.

 

 

[[Categorie:Elektriciteit]]