Indië-monument (Belfeld): verschil tussen versies

De Vereniging van Belfeldse Oud-Indiëvaarders gaf opdracht tot het vervaardigen van het monument. Zij hadden de vergunning aangevraagd bij het Ministerie van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen. Het ministerie gaf haar goedkeuring voor de vergunning op 12 april 1952. Het monument is opgericht ter herinnering aan drie militairen uit Belfeld die sneuvelden in het toenmalige Nederlands-Indië. De gesneuvelde militairen waren P.A. Peeters, P.H. Peulen, en M.J. Smeets. Hun namen zijn opgenomen in de tekst op het voetstuk. In totaal zijn er 30 Belfeldse militairen uitgezonden naar Nederlands-Indië om deel te nemen aan de [[politionele actie]]s. Op de dag van de onthulling werd er ’s ochtends eerst een heilige mis gehouden voor de drie slachtoffers. In de middag was er een bijeenkomst op de markt. Hiervandaan trok een stoet in de richting van het monument. Bij de ceremonie waren de Oud-Indiëvaarders, diens voorzitter de heer K. Witteveen, de Regimentscommandant van de Limburgse Jagers en het burgemeestersechtpaar [[Maarten van Rijckevorsel|Van Rijckevorsel]] aanwezig. Het monument werd om half vier ’s middags plechtig onthuld door mevrouw vanVan Rijckevorsel. De onthulling werd gevolgd door het leggen van een krans en een minuut stilte. Daarna kregen 13 Belfeldse militairen de onderscheiding van Orde en Vrede uitgereikt door de burgemeester. Sinds de onthulling zijn er aan het monument zelf geen aanpassingen meer gedaan. Wel is er later bij het monument nog een vlaggenmast geplaatst.