Begijnhof Ten Wijngaerde: verschil tussen versies

De Brugse begijnen kregen de steun van de predikheren die zich vanaf 1235 in Brugge vestigden en die actief waren om het begijnhof tot afzonderlijke parochie te doen erkennen, wat meteen de mogelijkheid van inkomsten met zich meebracht.

 

Vanaf het jaar 1300 werd het begijnhof bestuurd door een definitieve regel, tot stand gekomen op basis van verschillende opeenvolgende voorlopige regels. Een periode van vervolging (1311-1318) maakte het de begijnen moeilijk. Veel van de 'wilde' begijnhoven werden beschuldigd van ketterijen. Er kwam een [[Bul (document)|bul]] aan te pas in 1318 vanwege [[paus Johannes XXII]] die verklaarde dat de georganiseerde instituten van orthodoxe begijnen niet door de veroordelingen getroffen werden.

 

Het complex omvat de Begijnhofkerk en een dertigtal witgeschilderde huizen, waarvan de meeste dateren uit de late [[16e eeuw|16e]], [[17e eeuw|17e]] en [[18e eeuw]]. Deze huizen zijn praktisch allemaal rond het grote centrale hof gebouwd. De voornaamste toegang met poort is te bereiken via de driebogige stenen brug, de Wijngaardbrug. In een nis is het beeld te zien van de heilige [[Elisabeth van Thüringen|Elisabeth van Hongarije]], patrones van vele begijnhoven en ook van het Brugse begijnhof. De Wijngaard is tevens aan de [[Alexius van Edessa|Heilige Alexius]] gewijd.

 

{{Panorama|Panorama beginenhof.jpg|600px|<center> De buitenzijde van het begijnhof bij valavond, met op de voorgrond het Wijngaardplein met zijn zwanen en op de verre achtergrond het [[Minnewaterpark]].</center>}}