Château d'Urville: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
foto gallerij ingevoerd
k Invulling parameters sjabloon
Regel 20:
| bijzonder =
| website =
| mapname = Moselle
| lat_deg =
| lat_min =
Regel 36:
'''Château d'Urville''' ([[Duits]]: '''Schloss Urweiler''') was een van de zomerresidenties van [[keizer]] [[Wilhelm II van Duitsland]]. In dit geval was het een van zijn residenties in het [[Lotharingen (district)|Bezirk Lothringen]] van het toenmalige [[Rijksland]] [[Elzas-Lotharingen]]. Het paleis is gelegen in het dorp [[Pont-à-Chaussy]] (Duits: ''Kalscherbruck'') in de gemeente [[Courcelles-Chaussy]] / Kurzel-Kelsch. Het paleis was eigendom van de keizer tussen 1890 en 1918.
 
Het park van Château d'Urville werd op 14 augustus 1926 geclassificeerd als een van de sites en natuurlijke monumenten met een artistiek karakter. In 1948 werd het landgoed en het paleis eigendom van het Ministerie van Landbouw. Vandaag de dag is het een regionale openbare land- en tuinbouworganisatie met educatieve doeleinden. Het landgoed, omvat een 200 hectare grote boerderij van Ménils met 25 hectare grote educatieve gebouwen.
 
Het is gelegen op de linkeroever van de [[Franse Nied]], aan de rand van een oude Romeinse [[heerweg]] en de zeer oude boerderij van Mesnils.
Regel 44:
In de 12e eeuw behoorde de site toe aan het [[Graafschap Kriechingen]], diens toenmalige [[Graaf (titel)|graven]] en de heren van [[Raville|Rollingen]]. Deze adellijke families waren door huwelijken verbonden met de grote [[Dynastie|vorstenhuizen]] van Europa en de [[Wapen (heraldiek)|wapenschilden]] in een kamer op de tweede verdieping herinneren aan deze verbintenissen. Dit kasteel vormt een grenspost, op de grens van het toenmalige [[Graafschap Metz]] en het [[Hertogdom Opper-Lotharingen]].
 
De positie van het kasteel op de grens van het Graafschap Metz leverde in 1444 een inval op van een [[detachement]] van het [[Koninkrijk Frankrijk|Franse]] leger toen die in oorlog was met de stad [[Metz]]. Het kasteel werd vernietigd in 1588, tijdens het langs[[marcheren]] van de katholieke troepen van de [[Huis Guise|hertog]] [[Hendrik I van Guise]], bijgenaamd het Litteken. Kasteel Urville werd aan het einde van de 16e eeuw, verworven en volledig gerestaureerd door [[Nicolas Houillon]],die tevens burger van Metz was. De familie Houillon bleef in Urville tot 1680, toen erfgenamen het kasteel verkochten aan Esther Domangin, weduwe van de [[heer van Vigy]].
 
In 1754 werd voormalig [[Kolonel]] der [[Cavalerie]] [[Guillaume Othon]], [[kamerheer]] van de [[hertog van Lotharingen]]. Tien jaar later werd veranderde ''Chateau Urville'' opnieuw van eigenaar en werd François-Louis Durant, majoor van het regiment van de oude marine-infanterie in Metz de eigenaar.
 
In 1808 moet de laatste, geruïneerd, het kasteel verkopen aan [[generaal]] [[Jean-Baptiste Semellé]], baron van het Franse rijk die daar stierf op 25 januari 1839.
 
In 1813, tijdens de veldtocht tegen Frankrijk, vestigde toenmalig prins [[Willem van Pruisen]] zijn districtsgeneraal op het kasteel tijdens de coalitie tegen [[Napoleon Bonaparte]]. In 1847 werd het kasteel ingrijpend verbouwd door toenmalig eigenaar [[Baron Louis Sers]], hij voegde de veelhoekige toren aan de achterkant toe en het terras met balustrade aan de voorgevel.
 
Tijdens de [[Frans-Duitse Oorlog|Frans-Pruisische oorlog]], na de gevechten bij [[Stiring-Wendel|Stiring]] / Stieringen , was [[Napoleon III]] vastbesloten om slag te leveren op de linkeroever van de ''Nied''. Maarschalk [[Bazaine]] vestigde zijn hoofdkwartier in Château d'Urville en ontving daar de keizer op 10 augustus 1870, terwijl ''Pont-à-Chaussy / Kalscherbruck'' in staat van verdediging werd gesteld. Op 13 augustus 1870, na de terugtrekking van het Franse leger uit Borny bij Metz, trok het 1e Duitse leger naar de ''Franse Nied'' en bezette het kasteel. Tijdens het [[Verdrag van Frankfurt]] werd Urville toegevoegd aan het nieuwe [[Duitse Keizerrijk|Duitse rijk]] en kreeg het de naam: ''Schloss Urweiler''.
 
Keizer [[Wilhelm II van Duitsland]] wilde een [[pied-à-terre]] waar hij kon verblijven als hij [[Lotharingen (district)|Lotharingen]]se deel van het "Reichsland" bezocht. Wilhelm II kocht ook de boerderij Mesnils van hun eigenaren, die hij in het landgoed Urville en voegde hij toe aan het landgoed. De restauratie van het kasteel, dat werd toevertrouwd aan de bedrijven Heister en Becker uit Metz, begon in 1891.
 
Terwijl het [[interieur (terminologie)|interieur]] opnieuw is ontworpen en volledig opnieuw is ingericht, is de buitenkant van het pand versierd met de keizerlijke wapens. De vorst installeerde een [[telefonie|telefoon]], een [[Telegrafie|telegraaf]] en vervolgens de elektrische verlichting met meer dan 250 lampen in de gebouwen. Vanaf 1894, bij afwezigheid van de vorst en tegen een toegangsprijs, is het kasteel open voor bezoekers, die vanaf 1900 ook toegang hebben tot het postkantoor dat is geïnstalleerd in de huidige ziekenboeg, naast de [[oranjerie]].
 
Tussen 1914 en tot de terugkeer naar Frankrijk in 1918 bleef Urweiler Duits, meer dan 300 troepen woonden in het huidige documentatiecentrum. Op 15 november 1918 trokken de Duitse troepen zich terug van het front en passeerden ze nog een laatste keer voor het keizerlijke kasteel van Urville dat tot 1927 in beslag werd genomen. Na de oorlog deed het kasteel een tijdlang dienst als zomerkamp voor kinderen van de verwoeste departementen [[Meuse]], [[Marne (departement)|Marne]], [[Oise (departement)|Oise]] en [[Pas-de-Calais]].
Regel 69:
Van het oude kasteel en het omliggende [[landgoed]] zijn maar twee overblijfselen behouden: de [[duiventil]] met booggaten en de eerder genoemde schoorsteenplaat van de ''Heren van Rolligen'', die zich nu in het amfitheater van het landgoed bevinden.
 
Onlangs{{Wanneer?||2021|03|13}} heeft een klein handjevol oud-leerlingen en studenten getracht de geschiedenis van deze plek in de verf te zetten en de laatste overblijfselen van het park waar [[Augusta Victoria van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Augustenburg|Keizerin Augusta Victoria]] in het gezelschap van ''Keizer Willem II'' wandelde, te beschermen. De vereniging voor het behoud van het kasteel van Urville dat op het punt staat het daglicht te zien, zal het zo mogelijk maken om het onderzoek en de renovatie van de overblijfselen van het voormalige keizerlijke domein van Urville voort te zetten.
 
== Afbeeldingen==
Regel 81:
 
{{Appendix|2=
* {{Bronvermelding anderstalige Wikipedia|taal=fr|titel=Château d'Urville|oldid=177417651|datum=20201230}}
{{References}}
}}