Æthelwulf: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k #add_Authority_control
→‎Leven: Rorik 'van Duurstede' gewijzigd in 'van Dorestad'. Duurstede is pas later verzonnen. In die tijd was het Dorestad of Dorestatha.
Regel 16:
In 825 veroverde hij Kent voor Wessex, en werd daar koning onder het oppergezag van zijn vader. In 839 volgde hij zijn vader op als koning van Wessex, dat in die tijd het gehele zuidelijke kustgebied van [[Engeland]] omvatte: van [[Cornwall]] tot Essex. Hij werd gekroond in [[Kingston upon Thames]]. Al snel gaf hij het bestuur over het oostelijk deel van zijn rijk aan zijn oudste zoon [[Æthelstan van Kent|Æthelstan]] en huwt zijn nog erg jonge dochter met de koning van [[Mercia]].
 
Æthelwulf bereikt in 850 een akkoord over een grensgeschil met Mercia. Daarna wordt hij geconfronteerd met een inval van de [[Vikingen]] onder [[Rorik]] van DuurstedeDorestad, die [[Canterbury (Engeland)|Canterbury]] en Londen wisten te veroveren en daarna Mercia versloegen. Æthelwulf versloeg de Vikingen in 851 bij Oakly of Ockly. Hij moest wel toestaan dat [[Koninkrijk East Anglia|East Anglia]] onder controle van de [[Vikingen]] bleef. Ook versloeg hij in 853, samen met Mercia, Cyngen ap Cadell van [[Wales]].
 
In 853 stuurde hij zijn jongste zoon [[Alfred de Grote|Alfred]], die zes jaar oud was en vermoedelijk was voorbestemd voor een geestelijk ambt, naar [[Rome (stad)|Rome]]. In 855 (vermoedelijk na het overlijden van zijn vrouw) ging hij ook zelf naar Rome en deed kostbare schenkingen aan de kerk, o.a. gouden kelken en vergulde zilveren kandelaars aan de [[Oude Sint-Pietersbasiliek|St. Pieter]] en erkende ook de opperheerschappij van de paus. Na zijn terugkeer in [[856]] werd hij geconfronteerd door zijn zoons die tijdens zijn afwezigheid hadden geregeerd en steun hadden van de adel en de geestelijkheid. Æthelwulf koos voor onderhandelingen en er werd een compromis bereikt waarbij de macht werd gedeeld. Begin 858 overleed hij in Londen.