Fons Verplaetse: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
toevoeging Vanhee |
info toevoegen en specifiëren |
||
Regel 1:
'''Alfons Remi Emiel (Fons) burggraaf Verplaetse''' ([[Zulte (gemeente)|Zulte]],
== Levensloop ==
=== Afkomst en studies ===
Alfons Verplaetse,
16 oktober 2020</ref> In 1953 trad hij in dienst van de Nationale Bank van België waar hij tewerkgesteld werd in de studiedienst.
Regel 10 ⟶ 11:
Na de devaluatie in februari 1982 tot in 1987 werd er verscheidene malen ''en petit comité'', onderhandeld in het [[Ardennen|Ardens]] dorpje [[Poupehan]] - waar Verplaetse een buitenverblijf had - tussen de premier, [[Algemeen Christelijk Vakverbond|ACV]]-vakbondsleider [[Jef Houthuys]], de toenmalige voorzitter van de [[BAC (bank)|BAC]]-bank [[Hubert Detremmerie]] en Fons Verplaetse zelf over het te voeren herstelbeleid van de regering. De onthulling van deze vorm van [[achterkamertjespolitiek]], besluitvorming in kleine cenakels, ver weg van het publieke en parlementaire debat,<ref>Van Geyte, Johan, ''De man die België uit het economische moeras trok'', Het Laatste Nieuws, 17 oktober 2020</ref> door journalist [[Hugo de Ridder]] in 1991 lokte een storm van verontwaardiging uit in de pers en publieke opinie. Verplaetse werd door de locale inwoners van Poupehan geduid als ''le banquier de là-haut'' (''de bankier van daarboven''), verwijzend naar zijn hoger gelegen buitenverblijf dat uitkijkt op het [[dal (aardrijkskunde)|dal]] van de [[Semois]].
Toen Van Ypersele in 1983 kabinetschef van de koning werd, volgde Verplaetse hem op als kabinetschef van premier Martens. Hij bleef dit tot in 1987. In zijn memoires schreef Martens vol lof over zijn bijzonder enthousiaste en uiterst deskundige medewerker die zelfs meewerkte aan de financiering van zijn kiescampagnes. Met de eerder salonfähige toplui van de Nationale Bank zoals [[Roland Beauvois]] en [[Cecil De Strycker]] klikte het echter minder goed. Zijn ruwe, no-nonsense stijl van communicatie en management stond dan ook in schril contrast met de typische intellectualistisch [[maniërisme]] van de haute finance in die dagen. Zelfs in de hoogste kringen vertikte Verplaetse het om zich in het Algemeen Nederlands uit te drukken en ging hij er prat op vooral plat Zults dialect te spreken.
=== Nationale Bank ===
|