Corine Rottschäfer: verschil tussen versies

Rottschäfer startte de Miss Europa-verkiezing als een van de grote favorieten. Andere favorieten waren Missmiss Engeland (Sonia Hamilton) en Missmiss Finland ([[Marita Lindahl]]). Hamilton werd uiteindelijk vijfde en enkele maanden later veroverde zij een derde plaats bij de Miss Universe 1957 verkiezing. Miss Finland werd tweede; in november 1957 werd Lindahl gekroond tot Miss World 1957. Er deden 15 deelneemsters mee aan Miss Europa 1957.

Op 26 juli 1958 deed Rottschäfer mee aan de [[Miss Universe]]-verkiezing in het Californische Long Beach ([[Verenigde Staten]]). Rottschäfer startte als een van de grootste favorieten aan de verkiezing. Andere favorieten waren Missmiss Suriname (Gertrud Gummels) en Missmiss Colombia (Luz Zuluaga). Zowel Rottschäfer als Missmiss Suriname moesten uiteindelijk genoegen nemen met een plaats bij de halvefinalisten. Miss Colombia won de verkiezing uiteindelijk.

Op 10 november 1959 was Rottschäfer een van de 37 deelneemsters aan de [[Miss World]]-verkiezing. Zij kwam later aan in Londen dan de andere kandidaten omdat zij op het laatste moment door de [[Miss Holland]]-organisatie gevraagd was om in te vallen voor Peggy Erwich, Miss Holland 1959. Erwich had afgezegd voor deelname omdat zij een grote modellenopdracht in West-Duitsland aangeboden had gekregen. Rottschäfer was gedurende de voorbereidingen voor de Miss World verkiezing slechtsnu een outsider. Een paar uur voor de verkiezing ontdekte zij enkele brandgaten in haar avondjurk. Miss Israël (Ziva Shomrat) leende haar een avondjurk. Rottschäfer won uiteindelijk de titel Miss World 1959 en werd daarmee de eerste Nederlandse die deze titel in de wacht sleepte. Miss Israël werd derde.