Legatus (rang): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
pauselijk legaat toegevoegd
Regel 15:
De senaat had het recht van benoeming van de legaten, echter nam zij daarbij dikwijls het verlangen van de veldheren en stadhouders in aanmerking. De legaten, waarvan er gewoonlijk drie, dikwijls echter meer, ja soms zelfs tien waren, behoorden meestal tot de senatoriale orde en stonden met hun hoofd in zeer nauwe betrekking.<ref>[[Julius Caesar|Caesar]], ''[[Commentarii de bello Gallico]]'' VIII 50, ''[[Commentarii de bello civili]]'' II 17.</ref>
 
In het geval dat een legaat in de plaats van dende veldheer moest treden (bij afwezigheid of overlijden) dan heette hij ''[[legatus pro praetore]]''.<ref>Caesar, ''Commentarii de bello Gallico'' I 21.</ref>
 
In de provincies waar geen oorlog te voeren was behoorde tot de werkkring van de legaten slechts de waarneming van vreedzame functies (rechtspleging, politie, enzovoorts), doch in de meerveraf verwijderdegelegen grensprovincies behielden zij hun oude militaire karakter (bewaking van de legerplaats, bevel over een legerafdeling in de slag, enzovoorts).
==Noten==
{{References|90%|2}}