Mayerling (jachtslot): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
RobotE (overleg | bijdragen)
k →‎top: Per conclusie overleg Taalcafe, replaced: is de naam van → is met AWB
Regel 1:
[[Bestand:Mayerling01.jpg|thumb|Gezicht op Mayerling, met links de kapel die Frans Jozef liet oprichten op de plaats waar de vertrekken van Rudolf zich bevonden]]
'''Mayerling''' is de naam van het jachtslot, in de buurt van [[Alland]], in [[Neder-Oostenrijk]], (ten zuidwesten van [[Wenen]]), waar op [[30 januari]] [[1889]] het leven van kroonprins [[Rudolf van Oostenrijk (1858-1889)|Rudolf van Oostenrijk]], de enige zoon van keizer [[Frans Jozef I van Oostenrijk|Frans Jozef]] en keizerin [[Elisabeth van Oostenrijk (1837-1898)|Elisabeth]], eindigde. De 30-jarige Rudolf doodde zijn 17-jarige maîtresse, barones [[Marie von Vetsera]], en pleegde daarna [[zelfmoord]]. De lichamen van beiden werden de volgende dag gevonden door graaf [[Jozef Hoyos]] en graaf [[Filips van Saksen-Coburg en Gotha|Filips van Saksen-Coburg-Gotha]], die door Rudolf op de jacht uitgenodigd waren.
 
Toen beiden aankwamen bij het jachtslot werden ze opgewacht door hofmeester Loschek, die al enkele keren tevergeefs geprobeerd had de aartshertog te wekken. Al snel bleek dat de beide toegangsdeuren tot de slaapvertrekken waren geblokkeerd. Daarop werd besloten een van de deuren in te slaan. Men zag het ontzielde lichaam van Marie, liggend op het bed, met in haar hand een roos. Rudolf zelf lag half op het bed, half voorover. Aan zijn voeten lag het wapen waarmee de daad was voltrokken. Aanvankelijk meende men dat beiden vergiftigd waren en wel zo dat Marie eerst Rudolf en vervolgens zichzelf het gif zou hebben toegediend. Het bloed dat Rudolf uit zijn mond verloren had, werd geïnterpreteerd als bloedverlies na een vergiftiging met [[Kaliumcyanide|cyaankali]]. Met die boodschap vertrok Hoyos naar Wenen, terwijl tezelfdertijd een hofarts vanuit Wenen naar Mayerling afreisde. Terwijl deze de ware doodsoorzaak vaststelde, meldde Hoyos aan keizerin Elisabeth de onware toedracht van de dood. Pas later werd de waarheid ook aan het hof bekend. Vervolgens werd alles in het werk gesteld om te verdoezelen dat Rudolf eerst de hand aan de barones en daarna aan zichzelf geslagen had. Daartoe werd eerst het lichaam van Rudolf per koets afgevoerd naar [[Baden bei Wien|Baden]], vanwaar het verder werd vervoerd per trein, naar het zuidstation van Wenen, om vervolgens te worden opgebaard in de [[Hofburg]]. Het lichaam van Vetsera werd 's nachts vervoerd, in een provisorische lijkkist die schuin rechtop in een koets werd geplaatst. Haar lichaam werd vervoerd naar [[Heiligenkreuz bei Baden|Heiligenkreuz]], waar het op het kloosterkerkhof werd begraven. Dit laatste had aanvankelijk nog wat voeten in aarde. Omdat het hof wilde verdoezelen dat Rudolf haar had doodgeschoten, deed men het voorkomen alsof Vetsera zelfmoord had gepleegd. Een dergelijke omstandigheid maakte het evenwel onmogelijk om haar in de [[wijding|gewijde]] grond van het kloosterkerkhof te begraven. ''[[Sub rosa]]'' werd de abt over de werkelijke gang van zaken ingelicht.