Tiende Penning: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Tiende Penning van Alva: zelf geplaatste tekst aangepast: variatie voor bron die "onzeker" gebruikt
Regel 13:
#De ''Twintigste Penning'': een [[omzetbelasting]] van 5% op de verkoopprijs van [[onroerend goed|onroerende goed]]eren (huizen, landgoederen, enz.), geïnspireerd door een soortgelijke belasting die was ingevoerd door de [[Romeinse Rijk|Romeinse]] keizer [[Imperator Caesar Augustus|Augustus]] (modern equivalent in Nederland: [[overdrachtsbelasting]]; en in België: [[Registratierecht|registratierechten]]). Deze heffing was bedoeld als permanent.
 
Vooral tegen de Tiende Penning van Alva rees veel verzet. In de Nederlanden was het bovendien een verworvenheid dat de landsheer slechts een nieuwe belasting hief via een [[Bede (belasting)|bede]] of verzoek aan de gewesten. Alva negeerde de gewesten, aangezien het heel erg onzekerongewis was of die met de heffing akkoord zouden gaan.<ref name="Groenveld"/> Alva gebood zijn hervorming voor de gehele Nederlanden. Met de centraal vanuit Brussel opgelegde heffingen doorbrak hij het aloude privilege van de gewesten dat die voor belastingheffingen toestemming dienden te geven.<ref>Groenveld, S. (et al.) (2012) ''De Tachtigjarige Oorlog. Opstand en consolidatie in de Nederlanden (ca. 1560-1650)'', p. 89</ref>
 
De Nederlanden dreigden als handelsnatie door de Tiende Penning in hun concurrentiepositie te worden aangetast, althans zo was de kritiek. Vooral in Brussel werd hevig gestaakt tegen de maatregel en bleven ambachtslieden en winkeliers maandenlang dicht. Op 26 juni 1572 voerde koning Filips II de tiende en twintigste penning af voor een jaarlijkse bede van twee miljoen gulden. In werkelijkheid is de Tiende Penning van Alva dus nooit geheven. Het "afkopen" voor twee miljoen gulden gebeurde gedurende twee jaar.