Marie-Éléonore Godefroid: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
paar aanpassingen; Spaanse Wikipedia als bron is overbodig omdat die zich weer baseert op de belangrijkste bron van dit artikel
Regel 7:
Godefroid werd geboren in Parijs als dochter van Joseph-Ferdinand-François Godefroid (1729–1788). Zij werd opgeleid in de [[Jacques-Louis David|Davidiaanse]] schilderstijl. Hoewel zij zelf geen les had gehad bij David, hadden al haar leermeesters dat wel.<ref name=":0">[https://muse.jhu.edu/article/467035 Tracing Marie-Eleonore Godefroid Women's Artistic Networks in Early Nineteenth Century Parid], Jennifer Germann, Studies in Eighteenth Century Culture 41(1):55-84 · January 2012</ref> Haar vader was kunstrestaurator en opgeleid tot schilder. Hij overleed echter toen zij 10 jaar oud was en de moeder moest het gezin verder verzorgen. De oudere broer van Godefroid was leerling van Jacques-Louis David en werd docent. Hij moedigde haar aan om te schilderen en zij hielp hem ook bij zijn werk. Zo maakte zij tekeningen die zijn leerlingen konden kopiëren.
 
Godefroid zou later docent kunst en muziek worden bij het instituut van [[Jeanne-Louise-Henriette Campan|Jeanne Campan]] in [[Saint-Germain-en-Laye]], waar jonge vrouwen uit de elite tijdens de Napoleontische periode werden opgeleid. In 1795 stopte ze daar echter mee om zich volledig toe te leggen op het schilderen.
 
Rond 1805 sloot zij zich aan bij het ''atelier'' van [[François Gérard|Baron François Gérard]], met wie ze ging samenwerken. Vanaf 1812 behoorde zij tot zijn huishouden als assistent in zijn kantoor en in zijn atelier, en als een gezelschap voor hem, zijn vrouw en hun neven. Godefroid was ook een leerling van [[Jean Baptiste Isabey|Jean-Baptiste Isabey]] die in olieverf, aquarel en pastel werkte. In haar tijd verbood de Franse Academie lessen aan vrouwelijke kunstenaars.<ref name=":0" />
 
Tussen 1800 en 1847 exposeerde ze met haar portretten in negentien tentoonstellingen van de [[Parijse salon|Parijse Salon]]. Ze won in 1812 en 1824 medailles. Vooral in 1810 had ze veel succes met dehet ''portrettenPortret ten voeten uit van de kinderen van maarschalk [[hertog d'Enghienvan Elchingen]]'' ( ''Portrait en pied des enfans de M.gr le maréchal duc d'Elchingen''). Het werk toont de achtjarige zoon van Ney, Joseph Napoléon, de op één na oudste zoon Michel Louis en de tweejarige zoon Eugène, allen in verkleedkleding.
 
Enkele van haar andere tentoongestelde werken waren portretten van de kinderen van de hertog van Rovigo en [[Hortense de Beauharnais|koningin Hortense]] uit 1812, portretten van de kinderen van de hertog van Orleans uit 1819 en 1822 en portretten van de hertog van Orleans en de heer en mevrouw De Guiche uit 1827. Ze portretteerde ook andere opmerkelijke figuren, waaronderonder wie [[Abd al-Kader|Abd el-Kader]], de [[Jacques-Louis David|schilder Jacques-Louis David]], [[Jeanne-Louise-Henriette Campan|Jeanne Campan]], [[Madame de Staël|Germaine de Stael]], [[Charles-Maurice de Talleyrand|Talleyrand]] en [[Jacques Lauriston|maarschalk Lauriston]]. Onder haar niet op de salons geëxposeerde werken waren portretten van mevrouw Oudenarde, de gravin Latour Maubourg, de violist Pierre Rode en Camille Jordan. Ook maakte zij ontwerpen voor de [[Gobelin]] tapijtenfabriek.
 
Dankzij de steun van Gérard overleefde zij de [[Franse Revolutie|politieke omwentelingen]] van haar tijd en kon zij blijven werken als kunstenaar. Na de dood van Gérard in 1837 voltooide Godefroid een van zijn historiestukken. Ook hielp zij zijn neef bij het schrijven van zijn biografie. Ze bleef bij zijn weduwe wonen en bleef opdrachten ontvangen, waaronderonder meer voor het werk, ''Notre-Dame du Rosaire'', bedoeld voor een kerk in [[Senegal]], dat destijds een Franse kolonie was.<ref name=":10">Vertaald van de [https://es.wikipedia.org/w/index.php?title=Marie-%C3%89l%C3%A9onore_Godefroid&oldid=126590655 Spaanse WIkipedia], onder de licentie CC-BY-SA.</ref>
 
Godefroid was een van de vele vrouwelijke kunstenaars dievoor bezocht werden doorwie keizerin [[Joséphine de Beauharnais]] als beschermvrouwe optrad. Ze werkte ook als kopiiste en reproduceerde verschillende werken voor de Franse regering, waaronder portretten van [[Lodewijk XVIII van Frankrijk|Lodewijk XVIII]] en [[Karel X van Frankrijk|Karel X.]]
 
Ze overleed in 1849 tijdens een [[Cholera|cholera-epidemie]]. Enkele maanden voor haar dood was mw. Gérard overleden. Godefroid had bij haar overlijden weinig financiële middelen; ook was zij alleenstaand en kinderloos.had Daardoorzij isgeen haarkinderen nalatenschapdie nietvoor goedhaar artistieke nalatenschap behoudenhadden enkunnen gepromootzorgen.<ref name=":10" /> Daardoor werd zij vrijwel vergeten. Het is niet bekend waar veel van haar werken zich bevinden.<ref name=":0" /> Mogelijk zijn haar werken soms aan anderen toegeschreven, zoals vaker gebeurde bij haar vrouwelijke collega's uit haar tijd<ref name=":0" />
 
{{Appendix|1=alles|2=
'''Bron'''
 
* {{Bronvermelding anderstalige Wikipedia|taal=en|titel=Marie-Éléonore Godefroid|oldid=957608578|datum=20200620}}
 
----
'''Voetnoten'''