Versie van 9 sep 2019 06:35 bewerken RomaineBot (overleg \| bijdragen) bots, Uitgezonderden van IP-adresblokkades 1.631.584 bewerkingen k \|{{Largethumb}}\| is redundant, gebruik voortaan \|thumb\| ← Oudere bewerking		Versie van 24 apr 2020 10:02 bewerken ongedaan maken Bitbotje (overleg \| bijdragen) bots, Uitgezonderden van IP-adresblokkades 1.829.831 bewerkingen k + {{nocat\|\|2020\|04\|24}} met AWB Nieuwere bewerking →
Regel 17: Er is niet veel bekend over het onderwijs dat Yoshitoshi gevolgd heeft, maar volgens de geschriften van een van zijn leerlingen, zou Yoshitoshi naar een ''[[terakoya]]''<ref>Terakoya (寺子屋), letterlijk tempelscholen in het Nederlands, waren privé-onderwijsinstellingen, die tijdens de Edo-periode de kinderen van Japanse burgers leerden schrijven en lezen.</ref> gegaan zijn. In 1850, op de leeftijd van elf jaar, stuurde zijn oom hem naar de kunststudio van de befaamde Utagawa Kuniyoshi, een van de beste kunstenaars binnen de Ukiyo-e-traditie. Daar kreeg hij de naam Yoshitoshi van zijn meester. Hoewel hij de lieveling was van meester Kuniyoshi, werd hij niet onmiddellijk aanvaard in de academie. Zijn meester liet hem dan ook non-stop zijn werken kopiëren en gebruikte die als bron van inspiratie (?) Yoshitoshi verdiepte zich daarenboven in de Westerse cultuur, hoewel hij in de periode van de [[Sakoku]] (afsluiting van Japan) leefde. In 1853 werd Yoshitoshi's eerste werk gepubliceerd. Het was een [[Triptiek (beeldende kunst)\|drieluik]] over de oorlog tussen de [[~~Taira_~~Taira (clan)\|Taira]]- en de [[Minamoto]]-clans in de 12de eeuw. Deze eerste prenten werden goed ontvangen. Van de volgende vijf jaar zijn er geen werken van Yoshitoshi teruggevonden, mogelijk doordat hij in die periode geen werken heeft gemaakt. Het waren barre tijden in Japan. Het beleid van de [[Tokugawa\|Tokugawa-clan]] viel in duigen. Financiële problemen in heel het land en het einde van de seclusie door de aankomst van de zwarte schepen van [[~~Matthew_Calbraith_Perry~~Matthew Calbraith Perry\|Commodore Perry]] in 1853 maakten de situatie nog erger. In 1860 keerde Yoshitoshi daarom terug met een reeks blokdrukprenten over buitenlanders, voordat dit onderwerp als ongeschikt en onpopulair werd bestempeld. Yoshitoshi had een moeilijke jeugd en dit was duidelijk zichtbaar in zijn werk. Hij schilderde in zijn vroege carrière getourmenteerde, gewelddadige beelden die zijn pijn en onrust weerspiegelen. In 1861 stierf zijn meester Kuniyoshi; Yoshitoshi bleef verslagen achter en zijn mentale gezondheid leed eronder. Hoewel zijn opleiding nog niet voltooid was, nam hij toch vele opdrachten aan om zijn brood te verdienen. Hij produceerde onder andere 44 prenten in 1862 en nog 19 andere in 1863; de meerderheid hiervan had het [[Kabuki\|Kabuki theater]] als thema. Yoshitoshi's vader stierf in 1863 waardoor hij mentaal brak; dit uitte zich in een rebellerende periode in zijn kunstwerken. Hij schilderde wrede moorden en bloederige scènes. Tegelijkertijd creëerde hij prenten met fictieve figuren, die tot dan toe nog nooit gezien waren. Voorbeelden hiervan zijn de printseries 'A Modern Journey to the West', 'One Hundred Ghost Stories of China and Japan' en 'Tales of the Water Margin'. Regel 31: [[Bestand:Headquarters at Sentoguchi, Kumamoto LACMA M.84.31.319a-c.jpg\|thumb\|Yoshitoshi's blokdrukprent van de Satsuma Rebellie, 1877]] Politieke gebeurtenissen betekenden onverwacht een groot voordeel voor hem. De [[Satsuma-opstand\|Satsuma Rebellie]] ontvouwde zich in 1877. Op dat moment zochten mensen naar woodblock artiesten om de opwindende ontwikkelingen vast te leggen op papier om zo het volk te informeren en te entertainen. Yoshitoshi werd de meest gevraagde kunstenaar van het moment. Op een gegeven ogenblik creëerde hij drieluiken voor negen verschillende uitgevers tegelijkertijd. Als resultaat van deze bestellingen vermeed hij verdere armoede en kon hij zijn minnares Okoto terugbetalen. Eind 1877 was Yoshitoshi in staat om een klein comfortabel huisje te kopen in centraal Tokyo, waar hij onmiddellijk introk met zijn nieuwe minnares Oraku, een [[geisha]]. Vanaf dat moment begon een nieuwe fase in zijn leven. Hij begint zich te interesseren in het schilderen van bijin-ga.<ref> Bijin-ga (美人画) is een verzamelnaam voor afbeeldingen van mooie vrouwen in de Japanse kunst, met name bij het afdrukken van houtsneden van het ukiyo-e-genre.</ref> Hij maakt zijn eerste werk over mooie vrouwen, de printserie 'Collection of Desires'. Yoshitoshi bewees nog maar eens dat hij niet in staat was om een langdurige en achtenswaardige relatie te onderhouden met vrouwen. Oraku verkocht eveneens haar bezittingen en lichaam aan een bordeel als steun voor hem, om vervolgens door Yoshitoshi aan de deur te worden gezet. De mensen rondom Yoshitoshi gaven daarom ook openlijk kritiek. Daarbovenop waren er rond de printseries over ''bijin-ga'' ook veel bedenkingen door de vulgariteit ervan. Toch was er geen verandering in het succes van Yoshitoshi. Naast de ''bijin-ga'' prenten volgde Yoshitoshi zijn echte passie: het schilderen van historische gebeurtenissen. De prenten van de glorieuze dagen van Japan gaven hoop en trots in een tijd van onzekerheid. Gezien het succes van deze stijl begonnen andere artiesten met het kopiëren ervan. Regel 143: ===Artikels=== Brenson, M. ''Art: Public Sculpture as City Companion'' - The New York Times, 7 Augustus 1987 Zaw Win, A. ''Disease and Poverty Go Hand in Hand in America'' - The American Journal of Medicine, December 2015, Vol.128(12), pp. 1380-1381<ref>[https://www.amjmed.com/article/S0002-9343(15)00759-7/abstract amjmed.com]</ref> ===Externe links=== Regel 152: {{Appendix}} {{nocat\|\|2020\|04\|24}}

Tsukioka Yoshitoshi: verschil tussen versies