Flora Purim: verschil tussen versies

Flora Purim is afkomstig uit een muzikale familie. Haar moeder was een Braziliaanse pianiste, die haar liefde voor jazzmuziek doorgaf aan haar dochter en haar in [[Roemenië]] geboren [[Joden|Joodse]] vader was violist en lette op een opvoeding in klassieke muziek. Op 4-jarige leeftijd begon ze klassieke piano te leren en op 12-jarige leeftijd akoestische gitaar. Begunstigd met eenstemomvang uitvan zes octaven omvattende stem trad ze echter ook op als zangeres. In Rio de Janeiro was ze lid van het Quartetto Novo naast [[Airto Moreira]] en [[Hermeto Pascoal]] en had ze zelfs een eigen tv-programma. Ze is getrouwd met Moreira, bij wie ze percussie-onderricht had. Ze ging met hem in 1967 in de [[Verenigde Staten]] naar [[New York (stad)|New York]]. Ze speelde met [[Stan Getz]] (1969) en toerde later met het orkest van [[Gil Evans]], waar ze met drumklanken experimenteerde. Ze speelde ook met [[Cannonball Adderley]] (''The Happy People'', 1970, ''Lovers'', 1975).

Tijdens de jaren 1970 werkte ze met Moreira mee in [[Chick Corea]]s band Return to Forever, waardoor ze internationaal bekend werd. In 1973 verlieten ze Corea, die zich volgens hen teveelte veel in de richting van elektronische muziek bewoog. Bovendien gebruikte Corea haar stem overwegend instrumentaal, in een door uitvoerige repetities vastgelegde manier. In hetzelfde jaar verscheen haar eerste soloalbum ''Butterfly Dreams'', waarop naast haar echtgenoot ook [[Stanley Clarke]] en [[Joe Henderson]] meespeelden. In 1974 formeerde ze samen met Moreira een eigen band, waarin o.a. [[Kei Akagi]] speelde.