Jan-Carl Raspe: verschil tussen versies

Jan-Carl Raspe groeide op in [[Oost-Berlijn]]. Toen de [[Berlijnse Muur]] in 1961 werd gebouwd, was hij in [[West-Berlijn]]. Hij bleef hier bij zijn oom en tante wonen. In 1963 haaldebehaalde hij zijn middelbareschooldiploma en ging hij scheikunde studeren aan de Vrije Universiteit van Berlijn. Een jaar later schakelde hij over op sociologie en studeerde daarin ''cum laude'' af. In 1967 was hij medeoprichter van de Kommune II; hier leerde hij ook [[Marianne Herzog]] kennen, een vriendin van [[Ulrike Meinhof]]. In 1970 trad hij toe tot de "Baader-Meinhof Groep". Hij werd ervan verdacht dat hij betrokken waste zijn bij het [[Mei-Offensief]], en voorts bij een bankoverval en bij een inbraak in een gemeentehuis om documenten te stelen. Details hieromtrent ontbreken echter.

Op 18 oktober 1977 werd Jan-Carl Raspe zwaargewond van een schotwond in zijn cel aangetroffen. InOp weg naar het ziekenhuis overleed hij kort daarop. [[Andreas Baader]] en [[Gudrun Ensslin]] werden dood in hun cel aangetroffen, terwijl [[Irmgard Möller]] ernstig gewond was met een steekwond. De Duitse overheid stelt dat ze zelfmoord hebben gepleegd; een lezing die door onafhankelijke en buitenlandse experts bestreden wordt.{{Bron?||2019|12|18}}<ref>Onder anderen door [[Pieter Bakker Schut]]: ''Stammheim. Der Prozess gegen die Rote Armee Fraktion'', Neuer Malik Verlag, Kiel 1986, ISBN 3-89029-010-8; als heruitgave onder de titel: ''20 Jahre Stammheim – Die notwendige Korrektur der herrschenden Meinung'', Pahl-Rugenstein Verlag, Bonn 1997, ISBN 3-89144-247-5; 2. bearb. Aufl. 2007, ISBN 978-3-89144-247-0.