Magnetisch veld: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Madyno (overleg | bijdragen)
geschiedenis
Regel 2:
 
De grootte en richting worden uitgedrukt in een [[vector (wiskunde)#Vectoren in de natuurkunde|vector]], de [[magnetische veldsterkte]] <math>\vec{H}</math>. Een verwante [[natuurkundige grootheid|grootheid]] is de [[magnetische fluxdichtheid]] <math>\vec{B}</math> (ook magnetische inductie genoemd).
 
==Geschiedenis==
De mens was al vertrouwd met magnetische effecten bijna sinds het begin van de geschreven geschiedenis, maar die effecten hadden allemaal te maken met de eigenschappen van [[permanente magneet|permanente magneten]]. De studie van [[elektromagnetisme|elektromagnetische]] effecten begint met een specifieke ontdekking door [[Hans Christian Ørsted]] in de winter van 1819-1820. Hij stelde vast dat een stroom door een draad die op afstand omheen een kompasnaald was gewikkeld, weliswaar geen effect had als de wikkelingen loodrecht op de naald stonden, maar de naald wel deden uitwijken als de wikkelingen er parallel mee liepen. Aangemoedigd door het nieuws van deze ontdekking bracht [[François Arago]] er op 11 september 1820 verslag van uit bij de Franse Academie voor Wetenschappen. Nauwelijk een week later beschreef [[Andre-Marie Ampere]] de wederzijdse kracht tussen twee parallelle stroomdraden. Op 30 oktober beschreven [[Jean-Baptiste Biot]] en [[Félix Savart]] het effect van de proef van Oersted kwantitatief ([[wet van Biot-Savart]]).<ref name="elliott">Hoofdstuk 4 "Magnetostatics in Free Space" in {{Aut|Elliott, Robert S.}}, "ElectroDlagnetics - History, Theory, and Applications," IEEE PRESS Series on Electromagnetic Waves 1993.</ref>
 
== Elektrische en magnetische velden ==
Regel 7 ⟶ 10:
[[File:Ørsted - ger, 1854 - 682714 F.tif|thumb|[[Hans Christian Ørsted]], ''Der Geist in der Natur'', 1854]]
Een [[elektrisch veld]] (eigenlijk elektrostatisch veld) wordt geproduceerd door ''niet-bewegende'' [[elektrische lading]]en en zorgt voor een elektrische [[kracht]] op andere ladingen. Een magnetisch veld wordt geproduceerd door de ''bewegende'' elektrische ladingen, en wordt daarom ook wel '''[[elektrodynamica|elektrodynamisch]] veld''' genoemd. In een [[magnetisme|magneet]] bijvoorbeeld wordt het veld veroorzaakt door de bewegingen van de elektronen in het materiaal.
Een elektrische stroom genereert daarom een magnetisch veld, zoals aangetoond door [[Hans Christian Ørsted|Ørsted]] en [[André-Marie Ampère|Ampère]].
 
[[Bestand:Electromagnetism.png|thumb|Een elektrische stroom, met een intensiteit '''I''', stromende door een draad creëert een magnetisch veld '''B''' rondom zichzelf.]]
Regel 74 ⟶ 77:
* [[Wetten van Maxwell]]
* [[Inductie (elektriciteit)]] en [[Magnetische fluxdichtheid]]
 
{{Appendix}}
 
[[Categorie:Elektromagnetisme| ]]